خانم «مارینا رابینسون» از نویسندگانی است که به دلیل تلفیق نظریه‌های علمی روانشناسی تکاملی، جامعه‌شناسی، زیست‌شناسی و مردم‌شناسی به ترکیبی مطبوع از دانش بشری رسیده است که بازچاپ نوشته‌های وبلاگش «تیر زهرآگین عشق» را می‌توان همزمان در سایت‌های عمومی با بیننده‌های میلیونی نظیر « آلترنِت»، سایت علمی « روانشناسی امروزی»، «کیندل» و یا حتی نشریات اروپایی جستجو کرد.

نوشته‌های جذاب و تفکربرانگیز خانم رابینسون در دنیای بسیار تنوع‌طلب، شلوغ و سرسام‌آور معاصر، بیش از هر گروه اجتماعی دیگری با استقبال مردان و زنانی روبرو شده است که در این سراسیمه‌گی، روابط زناشویی‌شان دستخوش بحران شده است. خانم رابینسون تأکید مداومی را در نوشته‌هایش مطرح می‌کند. پایه‌ی اساسی تلاش این خانم پرانرژی و نوشته‌هایش در تشریح یک حقیقت علمی نهفته است. او معتقد است که قبل از هر چیز باید متوجه دو برنامه بسیار متضاد ژنیتیکی در مغز گشت که همزمان مشغول تعیین رفتار بشر هستند.

نویسنده‌ی فوق، ضمن پذیرش این واقعیت که پدیده‌ی عشق در دنیای امروزی بیش از حد پیچیده شده است از طریق بررسی رفتارها و حتی ناهنجاری‌های موجود در زندگی معاصر، تلاش مستمری را پی نهاده‌ است تا دوگانگی مغز بشر را آشکار سازد. مغزی که از یک سو بر اساس برنامه بسیار بدوی و حیوانی که با بقیه‌ی پستانداران مشترک است عمل می‌کند ( لیمبیک سیستم)1 و از طرف دیگر برنامه‌ی پیشرفته‌تری را در خود دارد به نام پوسته‌ی مغز ( سرِبِرال کورتکس)2.

خانم رابینسون با ظرافت و سلیقه‌ی ژورنالیستی مخصوص خودش، در مقاله‌ی « چگونه پورنوگرافی اینترنتی به مغز بشر دستبرد می‌زند؟»، فرصت دوباره‌ای را فراهم می‌کند تا ضمن نشان دادن عوارض استفاده‌ی زیاده از حد پورنوگرافی اینترنتی، نگاهی داشته باشد به دو برنامه‌ی مختلف مغز بشر که باعث بروز مشکلات رفتاری می‌گردد.

خانم رابینسون اعتراف می‌کند که سایت اینترنتی‌اش بدون اغراق بمباران شده است از نامه‌هایی که مردان معتاد به پورنوگرافی اینترنتی از سراسر جهان برای او می‌فرستند. همه‌ی آنها از اعتیادی حرف‌ می‌زنند که زندگی فردی و یا زناشویی‌شان را دستخوش بحران کرده‌است. اعتیادی که آنها را به انسان‌های گوشه‌گیر، حساس و عصبی تبدیل کرده ‌است که روز به روز برای پاسخگویی به اعتیادشان ناچار هستند به تصاویر و ویدئوهایی چشم بدوزند که باید هر بار بی حرمت‌تر، خشن‌تر و مجرمانه‌تر گردد.

مجانی بودن و دسترسی آسان به پورنوگرافی موجود در اینترنت، محدود شدن فرصت‌های دوست‌یابی، تبلیغ بیش از حد سکس در جامعه، تنوع‌طلبی و تنهایی ‌روزافزون بشر، دست به دست هم داده‌اند تا به این واقعیت تلخ برسیم که اکثریت قریب به اتفاق مردان زیر ۵۰ سال که دسترسی به اینترنت دارند از سایت‌های سکسی دیدن کرده‌اند. بی‌تردید باید افزایش روزافزون بازدید زنان از سایت‌های پورنوگرافی را نیز به آن افزود.

از دید خانم رابینسون، با فشردن دکمه ورودِ سریع و آسان به سایت جدید و یا ویدئوی جدید «پورنو»، مهم‌ترین اتفاق در مغز انسان به وقوع می‌پیوندد که او از آن به‌عنوان «جایگزین کردن سهل و آسان شریک‌های جنسی جدید» نام می‌برد. با این عمل، افراد به برنامه‌های ژنیتیکی لایه‌های قدیمی‌تر و غریزی‌تر مغز پاسخ‌ می‌دهند و لذتی عمیق ولی آنی را دریافت می‌کنند که بشر اولیه آن را برای جفت‌یابی و غذا خوردن در نظر گرفته بود.

لایه‌ی «لیمبیک» مغز، مرکز فرمان احساسات و عواطف و لذت‌های جسمی بشر است. همان لایه‌ای که ما را عاشق می‌سازد و یا به عشق‌مان پایان می‌دهد. غریزه‌ی صیانت ذات که در دو آرزوی بزرگ دستیابی به غذا و تولید مثل نمود پیدا‌می‌کند طوری برنامه‌ریزی شده است که می‌تواند لذت‌های بسیار فرخنده‌ای را به ما بدهد تا به امید تکرار لذت فوق به هر آب و اتشی بزنیم و صیانت ذات خود را تضمین کنیم.

سهم لذت ناشی از «کامیابی جنسی» که بی‌تردید زیباترین هدیه‌ای است که مغز با رها کردن « دوپامین»3 و فعل و انفعالات شیمیایی به انسان‌ها ارزانی می‌کند بر هیچ انسانی پوشیده نیست.

نمونه‌ی مشابه سنتِ هدیه‌بخشی مغز به انسان‌ها را در علاقه‌ی تقریباً غیر قابل کنترل انسان‌ها برای خوردن غذاهای پرانرژی، چرب و شیرین زنجیره‌های غذایی سراغ گرفت. میل غریزی به غذای پرانرژی و لذت فراموش‌نشدنی ناشی از به دست آوردن و خوردن آن، قدمتش به دوران انسان‌های اولیه می رسد که شانس تهیه غذا همیشه وجود نداشته است و تعبیه‌ی لذتی قوی که بشر را وا می‌داشت تا به هر آب و اتشی بزند. لذتی بدوی که تبعیت کردن از آن واقعه‌ی ناهنجاری است که به چاقی هفتاد درصد امریکای‌ها منجر شده است.

در این میان، به عقیده‌ی خانم رابینسون نویسنده‌ی وبلاگ « تیر زهرآگین عشق»، بشر معاصر قادر گشته است لذت‌های جدید وانسانی‌تری را تدارک ببیند نظیر، خیرخواهی، محبت به همنوع و از همه مهم‌تر عشق روحانی که لایه‌ی پیشرفته‌تر «سرِبال کورتکس» موفق به خلق آن شده است. لذت‌های ماندگاری که به همان اندازه‌ی لذت‌های غریزی باعث فرخندگی و میمنت در روحیه‌ی انسان خواهد گشت. لذتی که به گفته فروید ضمن سرکوب غریزه‌های ضمیر ناخودآگاه، باعث ایجاد تمدن و فرهنگ بشری شده است.

خانم رابینسون می‌گوید که پورنوگرافی موجود در اینترنت از برنامه‌ی قدیمی‌تر مغز که بر اساس پاداش بخشی واکنشی رفتار می‌کند تبعیت می‌کند. لذت غریزی هدیه شده توسط پورنوگرافی، اعتیادی را به همراه دارد که اگر افراد از لایه‌ی منطقی‌تر برای برطرف کردن آن استفاده نکنند به سرنوشت جمعیت عظیم چاق‌شده دچار می‌گردند که نتوانستند از لذت آنی غذاهای غیرسالم دوری گزینند

//www.zamaaneh.com/zevenkoucheh/2010/11/post_... [1]

پانویس

1- Limbic system

2- Cerebral Cortex

3- Dopamine

منابع

How Porn Can Hijack Your Brain

www.alternet.org/sex/148399/how_porn_can_hijack_yo... [2]

www.psychologytoday.com/blog/cupids-poisoned-arrow... [3]