ای آن که حرف_ دل ، ز تو شد آغاز
عشق _تر‌ا ست دل ، به نگهبانی

چشمان _ تو ، نشانه‌ ی صد ابراز
زان گوهر _ نیاز ، که تابانی

هر چرخش_ کرشمه ی تو ، طناز
‌گویی که رقص_ گل به گلستانی

تنها تویی به وا دی_ دل ، د مسا ز
محراب_ عشق و معبد_ ایما نی

با قامت_ چو شهره به سرو ناز
تو آن قیامتی ، که نه پایانی

آغوش_د لبرا نه‌ ی تو ، اعجا ز
یعنی به کا ر دل ، سر و سا ما نی

آ یا شود ، که رخ به نما ئی با ز
خواهی ، یکی د و بوسه ی ‌پنهانی

یا بوسه ها ، بسان دعا ها و یک نماز
خواهی فتد ، بر آن تن_ عریانی

ای آ نکه حرف_ د ل ، ز تو شد آغاز
تو آ ن قیا متی ، که نه پا یا نی

دکتر منوچهر سعادت نوری