روی بال صد رنگ سیمرغ

 باد سردی میوزد

در افق ، شهری به آغوش کشیده غبار

بشنو آواز فرشتگان

دنبال میکنم خطها 
بر زمین

روی بال صد رنگ سیمرغ

آسمان آبی شده

و زمین قرمز

چه حیف ابر سفید پاره شده

لکه لکه       تکه تکه در افق

در یک تابلو موقت

روی بال صد رنگ سیمرغ

خوب و بد صامت شده

سفید و سیاه در  فریادی نهان

  ساکت وزیبا شده

^^^^^^^^^^^^^

روی بال صد رنگ سیمرغ

غرور خورشید غروب کرد

عشوه ماه ابررا گروگان گرفت

گفتم ستارها برقصید

در این صحنه بنفش

فضا  ما را گرفتار
کرده

دایره مینا خود برده به جرفای ناگفتنیها

و نمیشنود درد عشق

حتا اگر جیغی سراست

روی بال صد رنگ سیمرغ

بیا ببوس اشک ستارها

آنهاکه از ابرها طالبه دارند

نشو منتظر طلوع خورشید

که شاید مرگ  یا زندگی

 شایدم غم

در زمان خواهد آمد

روی بال صد رنگ سیمرغ

اورنگ