توپ گرد زندگی
سرخ و سفید و پسته ای
گردید و افتاد توی جو
صدا کرد فریاد کرد
آی مردم من گیرم
به این خاطره زنجیر م
در خواب زار میزنم
که گذشته زیبا بود
اون کوچه دیگه خاکی نبود
در هر سو دیوار بود
راهم به جوب کشیده شد
سرنوشت به گل کشیده شد
ریشه ام کجا کاشته شد
توپ گرد زندگی
سرخ و سفید و پسته ای
زدم زمین هوا نرفت
رفت توی جوب با سر سخت
امید ما زرد شد
این زندگی رنج شد
جوب رفت و مرداب شد
