– عباس آقا، چاکرم، کجائی درویش، ما هرچی از دوستان سراغتو میگیریم، میگن ندیدیمش، بابا، حاجی حاجی مکّه؟
– فدات شم داداش، من ارادتمندم، نه بابا، سرم شلوغ بود و توی خونه کارهای بنّایی داشتیم و کلّی مارو مچل کرده بود، و مخارجش هم مارو انداخت تو هچل. تو چطوری، حال و بالت خوبه؟
– بد نیستیم شکرخدا. بچه کوچیکه کمی اسهال گرفته بود، یعنی کمی که چه عرض کنم، خیلی شدید و گلاب بروتون ما دو هفته کارمون تمیز کردن خونه بود و مجبور شدیم اطاقارو دوباره رنگ کنیم، لاحاف دوشک هارو هم دادیم به ” َسلویشن آرمی”، بوی گندشون خفه مون کرده بود!
– ای بابا، حالا که ایشالا حالش بهتره؟
– آره خیلی بهتره!
– خب، شُکر!
– میگم عباس آقا، این جریان آقای بوش چیه که میگن دستگاهای اطلاعاتیش ریدمون زدن، و هرچی در مورد غنی سازی اورانیوم در ایران میگفتن غلط از آب در اومده؟ راسته؟
– نه بابا، اینا همش برنامه است. مگه بلا نسبت شما، اینا خرن، که بیان برضد خودشون حرف بزنن ورئیس جمهورو بیخودی کنف کنن و بگن اشتباه کردیم؟ این از جای دیگه آب میخوره.
– آخه اینا که میدونی آمریکائی ان، تا یخورده دستشون به آدم میخوره، زود میگن “آیم ساری” شاید ازین نظره؟
– نه داداش، اولندش که خاطرت هست آقای پوتین، رئیس جمهور روسیه وسط اکتبر رفت ایران، یادت میاد؟
– آره یادمه، خیلی هم تمامشون صم بکم بودن، و جیک خبرنگاراهم در نیومد که اصلاً جریان چی بود. اولش که هو افتاده بود آقای پوتین اومده بود برای خواستگاری یکی از نوه های سد علی، که دختر ترگل ورگلی هم هست ولی حیف که فهمیدن گلدوزی شده و شیرینی خورون بهم خورد!
– پوتین که زن داره!
– آره، ولی واسه آیزنه اش اومده بوده خواستگاری. زنش پارسال سر زا رفت. بهرحال، بعداً پراودا این خبرو شدیداً تکذیب کرد. ولی نشریات داخلی ایران گفتند برای زیارت عتبات عالیات به ایرون رفته بود، آخه میگن پوتین خیلی معتقده، نجس پاکی هم سرش میشه!
– آره نمازش هم ترک نمیشه، ماه رمضون هم پنج روز پیشواز میره! ولی از شوخی گذشته، اصل مطلب اینه که، پوتین رفت ایرون به این آشیخ ها یک اولتیماتوم شخصی و محرمانه بده، که “آقایون، روس وانگلیس که دیگه رفیقای نزدیکتونن و باهم نون نمک خوردیم. یا زیر این ورقه ها رو امضا میکنین، یا اینکه دیگه سروکارتون با ینگه دنیائی های گاوچرونه. اونوقت ازما دلخورنشین ها، بگین چرا نگفتین؟!”
– اَه! جدّی میگی؟
– آره که جدّی میگم، ماکه شمارو جای بد نمیبریم!
– حالا اون ورقه ها که امضا کردن چی بود؟
– ببین، این آمریکا و روس وانگلیس، چیزی که ازنوکراشون توی ایرون میخان ادب اجتمائی در برخوردهایشان با بلوک غرب و به اصطلاح رعایت شأن و حرمت بین ارباب و رعیته. هی این آخوندا شاخ شونه میکشن که فلان میکنیم، آبجی تونو بی سار میکنیم، نفس کش میطلبیم! و هَل مَن مبارز میگن و یکمشت کسه شعر و لات بازی، اونهم انحصاراً برای مصرف داخلی. خب به ارباباشون هم بر میخوره دیگه.
– خب اینها همینجوری سر کار موندن دیگه. با شعار.
– آره، ولی نمک نشناسی هم حدّی داره. این غربی ها میگن “ما خودمون گذاشتیمتون سر کار، حالا ماروهم فیلم میکنین، داشتیم؟”
– حالا اون ورقه ها چی بودن که امضا کردن؟ مثل همون جریان قراردادهای گلستان و ترکمنچای که تا دسته بهمون چپوندن به اسم “صدر” مشروطیت؟
– تو همون مایه هاست، منتها دیگه میدونی که، این روزا کسی دنبال زمین و کشور گشائی نیست، همه فکرمنابع انرژی و برده کشی مصرف کننده ها هستند.
– یعنی میگن، منابع طبیعی تونو بی آلایش بدین ما، خودمون واسه تون پالایش میکنیم.
– آ قربون دهنت! و میگن در عوض هرچی بخاین بهتون صادر میکنیم. از کاسه بشقاب گرفته تا شربت سینه، وازلین و واسکازین. لب واکنین و فقط بگین چی میخاین نوکرتونهم هستیم، کشتی کشتی براتون حواله میکنیم، فقط زیر این صفحه رو امضا بفرمائید! آها، اینجارو، اگه سوات خوندن و امضا هم ندارین انگشت بزنین ما قبولش داریم.
– تموم شد و رفت.
-حالا مسئله اینه که باج خواهی اربابا یکی دوتا که نیست. از اونور بریتیش پترولیوم انگلیس، اکسان آمریکا و شرکتهای استخراج نفت و گاز چین و روس در رقابت هستند سر نفت قسمتی از دریای خزر که متعلق به ایران است و سرشار از منابع طبیعی. هر کدومشون هم تا یکی بهشون بگه بالا چشتون ابروست بهشون بر میخوره و میدوند توی سازمان خیمه شب بازی ملل و میگن فلان چیزرو “وتو” میکنیم.
– خُب وتو بکنن، به تخم چپ اسب حضرت عباس!
– بله، ولی به این آسونی نیست. اینجا قانون جنگل حکمفرماست و گرگها بطور دستجمعی توشه بندی میکنن و نه تک تک. حالا دستجمعی نشستند و تصمیم گرفتند پوتین رو بکنندش مُحلل و برفسنش ایرون آشیخ هارو بکشه زیر اخیه و اخطار آخرو بهشون بده. این جریان ساختن و در کردن بمب هم فقط برای خر کردن مردم ساده دل آمریکاست و ایجاد ترس و توسعه اطاعت بی چون و چرا. اینها هم بدبختی خوشونو دارن و فقط ما نیستیم.
– پس این جریان بمب اتمی اسلامی “ماستمالیزاسیون” شد؟
– از اولش هم ماستمالیزاسیون بود. کدوم بمب، کدوم اتم، کدوم غنی سازی؟ آشیخ ها فقط تریاکشون و حساب بانکیشونو غنی میکنند. تمام تأکید را طرفین گذاشتن رو بمب که فکر مردم رو منحرف کنند. حالا که آشیخ ها با دادن امتیازات و سهام نفت و گاز موافقت کردن و امضا دادن و پای ورقه هارو انگشت زدن، آمریکا برای اینکه یک خرده ایرانو باصطلاح “خوبه” کنه اومده میگه ما اشتباه کردیم. مثل ممّد رضا، که دو ماه قبل از در رفتنش میگفت “منهم صدای شما را شنیدم”. خب جنده، صدای مارو شنیدی یا دستور سفارت انگلیسو؟ اگر صدای مارو شنیدی، ماکه گفتیم خشتک آخوندارو بکن، اگه باز مثل بچهگیهات صدای حضرت عباسو شنیدی که خوب جل پلاستو جمع کن و برو! که همون هم شد.
– حالا چطور آمریکا الان این مطالب را اعلام کرد؟
– واسه اینکه کریسمس و سال نو نزدیکه. اگر آمریکائی ها رو یک هفته از این ترس و وحشتها درشون بیارن، دوباره همشون میریزن تو بازار و تا دینش خرید میکنن و برای همدیگه عیدی میخرند. آمریکا در یک بحران اقتصادی گیر کرده و این خریدهای کریسمس برای کاهش رکود اقتصادی بسیار لازمه. این خبر راهم دو هفته قبل از کریسمس دادند که فروش کالاها را بالا ببرند. اینهم که میگن ایران از سال 2003 غنی سازی اورانیوم را کنار گذاشته فقط بخاطر اینه که به ایران یک آوانسی بدهند. چون بهر صورت حامی اون رژیم هستند و هیچکس در وطن فروشی به پای آشیخ ها نمیرسه.
– بعد چی میشه؟
– بعد از کریسمس دوباره کمی داد وقال در مورد ایران خواهند کرد، ولی چون ایران امضا ها رو داده، دیگه کم کم موضوع ساکت میشه تا نزدیکی های انتخابات آمریکا، که دوباره با موافقت طرفین سرو صداها را بالا میبرند و جنگ زرگری و بوش هم چند تا اولتیماتوم دیگه به ایران میده که حزب خودش، یعنی جمهوری خواهان را قوی نگاه داره. حکومت ایران هم که صد درصد هدفش حمایت از حزب جمهوری خواهان آمریکاست و به همدیگه نون قرض میدن.
– عباس آقا جدّی روشنم کردی، حالا اگر نهار نخوردی تشریف بیار بریم کلبه خرابه.
– قربون صفات، خیلی دلم میخواد بیام، ولی ما دو هفته پیش یدونه بلبل خریدیم بردیم منزل، امّا اصلاً نمیخونه و زانوی غم بغل کرده، باید ببرم عوضش کنم.
– شاید ِسهره باشه؟ آخه میگن از هر صد تا سهره فقط یکیش بلبل میشه…
– ممکنه! خب، بعد میبینمت…
– دسّه علی بهمرات! یک سری بما بزن..
