آقای حجتی کرمانی یکی از قدیمیترین مبارزان این دیار است که ۱۲ سال در زندان شاه بود. در خاطراتی که در مراسم سالگرد مهندس بازرگان نقل میکرد، میگفت ما یک گروه جوانی بودیم که رهبرمان آقای کاظم بجنوردی ۲۲ سال داشت. اسممان را گذاشته بودیم حزب ملل اسلامی با نگاه انترناسیونالیستی. وقتی همه دستگیر شدیم، یک وکیل برای ما گرفتند. وکیل در دادگاه به رئیس دادگاه گفت این گروه با رهبر ۲۲ ساله قصد داشتهاند که همه دنیا را مسلمان کنند و همه حکومتهای دنیا را تبدیل به یک جمهوری واحد کنند و این حزب یا رهبر آن هم حاکم آن جمهوری اسلامی جهانی شود. بعد به رئیس دادگاه گفت این کار جرم محال نام دارد و جرم محال مجازات ندارد. تعبیر جرم محال جالب بود. الان هم اگر کسانی باشند که باز بخواهند همه دنیا را بسازند جرم محال میخواهند انجام دهند؛ اما اگر چه دنیا هم میداند که این جرم محال انجام شدنی نیست، ولی ملت ایران برای همین جرمهای محال هزینههای فراوانی دادهاند.
(From Mohammad Ali Abtahi’s website http://www.webneveshteha.com/ )
Bunch of radicals conspire to overthrow the government violently, admit the charges, and the( court appointed?) attorney defends them, and (I am assuming) wins, on basis of legal impossibility, and they are released eventually.
This is at least 50 years ago, under the Shah.
Many in the revolution generation say our revolution was hijacked by the Mullahs. I never understood it. You are hijacked when you get on a plane, intended to a destination, but then, in the midair, your fellow innocent looking passenger (whom you have no reaon not to trust) stand up, and brandishing some kind of weapon, take over the plane, and fly it elsewhere.
This is not what happened here. Establishing an Islamic empire is what they have been talking about all along. Even Khomeini wrote what he had in mind long before he became Imam Khomeini.
Did one reporter, one journalist, one resercher ever confront them about their views in the months proceeding the revolution? There may have been a few, but we were all so excited, so wrapped up in jubilation, we closed our eyes and ears to the partypoopers.
