تو به فرمان خدای خانه است
کاینچنین شیرینی.
و به لبخند دراز رخ اوست
که درخشی به تمام
چون خم زرّینی.
بار دیگر، به یکی اخم همان خانه خدای
دلخور و غمگینی.
و به دستور همان مالک خُرد،
ای ملوسک: سگ زرد،
از درختان تر و تازه ببار
میوه ها می چینی.