این مجموعه برای خرد کردن اعصاب خانم ها در قرن بیست و یکم تهیه نشده است بلکه در ابتدا نگاهی داریم به تاریخ حرمسراداری در ایران و سپس با هشیاری کامل از این که قرار نیست نه فیلم هنری ببینیم و نه فیلمی از وضعیت فعلی ایران، به تماشای فیلم مستند “چهار همسر و یک شوهر” که بر اساس زندگی یک روستایی چهار زنه تهیه شده است می نشینیم. فیلم به درد تحقیقات مردم شناسی و انسان شناسی و دیدن در جمع های کوچک تخصصی می خورد و معلوم نیست چرا بانوی فیلمساز متعهدی از سوئد راه افتاده است و در روستایی گمنام یک مرد چهار زنه پیدا کرده است و از زندگی چهارزنه ی او فیلم مستندی تهیه کرده است؟ آیا این فیلم سندی از زندگی زن ایرانی است؟
آیا آن مرد روستایی چهارزنه، نماد همه ی مردان ایرانی است؟ آیا زندگی همه ی ایرانیان به این گونه است؟ آیا در ایران، زوج های تک همسره در اقلیت به سر می برند؟ آیا در ایران همه این طور زندگی می کنند؟ نبودن زوجی تک همسره، در فیلم برای ایجاد دیالکتیک و تضاد و به فکر انداختن بیننده در مورد شرایط متضاد در جامعه ایران، ما را با این سئوال روبرو می کند: آیا این انتخاب غریب، از جانب بانوی فیلمساز عمدی نبوده است؟ به هر حال عمدی و یا سهوی، مسایلی از این دست مسایل حساسی هستند که بایست با هشیاری و با توجه به زمان و شرایطی که در آن به سر می بریم بدانها پرداخت. نمایش این فیلم در سوئد بحث هایی به راه انداخت که می توانید در لینک های زیر بازتابش را بشنوید. آیا نمایش این فیلم و سریال های تلویزیونی و یا فیلم های دیگری که تولیدات داخلی است، فیلم هایی مانند:”مهر مادری”، “شوکران” و “چتری برای سه نفر” و غیره، سیاستی برای “عادی سازی چند همسری در میان ایرانیان” زیر لوای اسلام عزیز نیست؟ در سایت در سایه روشن کلام/ فیلم چهار همسر و یک شوهر از ناهید پرشون/ در مورد فیلم “چهار همسر و یک شوهر” همراه با پخش مستقيم آن// دلايل واكنش برخى از ايرانيان به فيلم مستند چهار همسر و يك شوهربرنامه اى از زينت هاشمى در راديو سوئد بخش فارسى پژواك / توضیحات بیشتر را در وبلاگ ناصر یوسفی بخوانید و بشنوید. دلایل واکنش برخی از ایرانیان به نمایش جنبه های مختلف فرهنگی سرزمینشان (زینت هاشمی) نسخه ی کاملتر و بلندتر گزارش را دراینجا بشنوید / زنان جهان را تغییر میدهند، مردان تفسیرش میکنند! لینک از طریق رزا روشن و رجاله های هوس ران اش و هرکی دو تا زن داره دستش بالا!
گفتگو با یک مرد دو زنه: اینجا پر از مردهای چند زنه است ، ترانه بنی یعقوب از کانون زنان ایرانی و نمایندگان چند زنه
به طور مثال: آیا تهیه گزارش و یا مصاحبه ی بالا هم بر اساس همان سیاست “عادی سازی حرمسراداری تحت لوای حکم شرع” نیست؟ چون باز هم در این مصاحبه می خوانیم که مرد آنقدر عادی از دوهمسره بودن خود حرف می زند که تازه طلبکار هم هست “اینجا پر از مردهای چند زنه است، آن وقت شما از من می پرسید چرا فقط دو تا زن دارم؟” و از سوی دیگر در گزارشی که زنان فمینیست اسلامی بر سرش قشقرق به راه انداختند در واقع همان ها بودند که افشا کردند که نیم بیشتر نمایندگان مجلس دو و یا چند زنه می باشند، چی؟ اگر این افشاگری های حساب شده، در جهت “عادی سازی زنان با حرمسراداری و چند زنه بودن مردان” نیست برای چه تاکنون ساکت بوده اید و گامی در جهت افشای این مردان هوسران برنداشته بودید؟ منظورم این است که هم زمان با قانونی کردن “لایحه ی حرمسراداری بی اجازه ی آقایان”، در کنارش یک سیاست “عادی سازی چندهمسری مردان” نیز جریان دارد. این حس من است و گاهی حس ها و حدس های خودم را هم می نویسم. توجه داشته باشیم که مخالفت این بانوان فمینیست اسلامی هرگز با صیغه نبوده است و آنها کلامی در مخالفت با صیغه که بدترین نوع تحقیر زن به حکم شرع است ابراز نکرده اند و باز این بانوان خود را مدافع حقوق و منافع زنان می دانند؟
آخر کدام را باور کنیم؟ قسم …. یا دمب خروس؟
سئوالم را دقیق تر بگویم: چرا در قرن بیست و یکم باید زنانی دوربین و یا قلم و یا صفحات روزنامه و یا سایت و یا بالاخره تریبون خود را به دست مردان دو یا چند زنه بسپارند تا آنها دلایل چندهمسره بودن خود را بیان کنند؟ چرا این زنان به ظاهر روشنفکر، امکانات خود را در جهت انعکاس صدای اعتراض زنان و مردان مترقی و مدرن و امروزی و در رد چند همسری به کار نمی گیرند؟ مگر مجبورند؟
و کجای این عمل این بانوان فمینیستی است؟ آیا این افراد بیشتر در جهت “عادی سازی جامعه برای هضم لایحه های شیخ های حرمسرادار” گام برنمی دارند؟ راستش وقتی می بینم این دختران زینب با این نمایشات نه چندان خنده دار خود را فمینیست قلمداد می کنند و می خواهند با مرد چندزنه ای بحث کنند، چیزی قلبم را می فشارد؟ آیا هجوم فشار دروغ نیست که قلبم را به درد می آورد؟
دو نظر متفاوت در مخالفت با چند همسری و صیغه و لایحه حسرمسراداری بی اجازه و غیره:
لایحه خانواده: دغدغه شریعت ناب یا لمپنیسم؟!/فاطمه صادقی
مهرنوش موسوی در جدل با خبرنگار شبکه تلويزيونى جام جم جمهورى اسلامى در باره صيغه! اعتراض شیرین عبادی به “لایحه خانواده” ارتجاعی است/ مهرنوش موسوی
____________________
در همین ارتباط: و پرونده بکارت و پرونده تفکیک جنسیتی و داستان اجباری شدن حجاب در ایران(هر چهار بخش)/ نیما نامداری را هم ببینید
