“گل شبدر چه کم از لالهء قرمز دارد؟”
تو اینرا می خوانی
تو اینرا می دانی
و باز هم در دست
چاقوی تیز قضاوت داری!
تو اگر پیش آید
گل شبدر را به لالهء قرمز می فروشی روزی
تو اگر پیش آید
نوسان قلب یک عاشق را
در خمیازهء همیشگی امنیّت زندانی می کنی
آه که تو
در خلوت شب
در اوج پرواز رؤیا
به ماه
ز نور بی رنگ آباژور می گویی
آه که تو
کشف کهکشان را به دست انسان باور داری
و دام انداختن نور به تور
ای تو فرسوده خیال
ای تو که به جستجوی زیستن
در سیاره ای دگر می گردی
ای فراموش کرده امروز
تو در فصل قرمز آبدار گیلاس
بدنبال انار می گردی
Ava Koohbor
