مرز و بوم وخَلق و شهر و خاک ایران یاد باد
آن کویر و جویبار و کوهساران یاد باد
از سپاهان تا به کردستان و تا بوشهر و پارس
آذرستان تا به تفتان وخراسان یاد باد
نوبهاران و در اندر دشت میهن لاله زار
از سنندج تا به سمنان و گلستان یاد باد
از لب اروند تا سومار از من صد درود
شاهدان خامش نیروی مردان یاد باد
یاد باد آزادهگان کو جان شیرین باختند
کوشش و ایثار و جهد جان نثاران یاد باد
در پدآفند وطن خوش یاد آن گردان بخیر
شوق و شور و غرش جنگی سواران یاد باد
از هویزه تا شلمچه تا به فکه تا به کوشک
از لب کارون و بهمنشیر به مهران یاد باد
گرچه دور افتاده ام از شور رزم و بزمشان
از زبان من درود؛ در دل هزاران یاد باد
رفته اند بر دارها هر روز و شب بیگاه و گاه
حال و روز و بخت و کام سربداران یاد باد
چون شهابان با دل تاریک شب جنگیده اند
پرتوافشانی آن ظلمت شکاران یاد باد
کام من از شوکران غربت و هجران چو زهر
گشته؛ باری گرمی ایام تلخ میگساران یاد باد.
ششم فروردین ماه 1388
اتاوا