و من روزی مشهور خواهم شد ٬ به هر راهی که بتوانم و بشود .خوابش را دیده ام و به دلم هم برات شده ٬ من روزی این عطش فروخفته و سرکوب شده اشتهار را سیراب خواهم کرد به هر طریقی که ممکن شود و بای نحو کان . من آتش شهوت دامنگیر سلبریتی بودن را ارضا خواهم کرد ولو در این راه مثل بولدوزر از روی همه چیز و همه کس رد شوم . من مرید و عبید آن بزرگ مرد ایتالیایی هستم که گفت :هدف وسیله را توجیه می کند.
روزی من کتابی خواهم نوشت .کتابی که مشهورشودو پرآوازه ٬اسمش را می گذارم “قهوه خانه تنبک” در آن حرفهای گنده گنده خواهم زد مثل ماموت و دایناسور و زرافه ٬ خواهم گفت نیچه و گوته دوست جون من هستند و اسحاق نیوتون با من چای قند پهلو می زند .کتاب من یک جفت دوجین بار چاپ می شود و اگر بچه ام پرسید که بابا چرا تو در زندگی پخی نشدی ؟ کتابم را نشان می دهم و بهش می گویم چرا پخی شدم بوش از اینجا می آید گیرم بوش هم نیاید نسخه ژنریک وطنی اش می آید. ولی از پاچه خواری و پهن کردن دستمال یزدی چیزی به او نمی گویم و این حکایت عبید زاکانی را برایش نمی خوانم : ………..ندیم محمود را گفت من ندیم توام نه ندیم بادنجان مرا چیزی باید گفت که تو را خوش آید نه بادنجان را.
و روزی من مشهور خواهم شد فیلمی خواهم ساخت به نام مطرودین . به سبک نمایش روحوضی شادروان کریم شیره ای و شیخ حسین شیپور یک عده روی صحنه ولگردی و خوشمزه گی کنندو یک بایرام هم داشته باشد تا نمکش را بیشتر کند و همه به هم متلک بگویند و هرهر و کرو کر کنند و گاز شیمیایی بزنند تا ملت تشنه شادی از خنده روده بر شوند و من سه هزار میلیون بار بلیط خواهم فروخت تا عوام این شاهکار را تماشا کنند و با پولش نه یک مرغ و دو مرغ بلکه سیصد مرغ می گیرم.
و روزی من مشهور خواهم شد. سریالی خواهم ساخت و پول بی زبان نفت را بی حساب و کتاب خرج آن می کنم تا ملت شاهکار من را ببیند که فرعون مصر چگونه به لهجه مردم اصفهان می گوید : آ یوسف شوما یه روز ترقی می کونیندا !
و روزی من معروف می شوم و محبوب ٬خیلی زیاد به اندازه سیزده میلیون شاید چهل میلیون و شاید هفتاد و حتی هفت میلیارد که همگی بشناسند و بچه خردسالی در قطب جنوب مرا به نام صدا کند . به اندازه تمام سلسله جبال سیب زمینی نامم برده شود . من مشهور می شوم ولو بینی من از پینوکیو دراز تر شود و دهان گربه نره و روباه مکار از تعجب باز بماند . من هرکاری می کنم . دروغ شاخدار و بی شاخ میگویم ٬ سندش را هم جور می کنم تا هرکه خواست برود ببیند . انقدر معروف می شوم که حتی کسی به معروفیت بیانسه با آن بقچه مشهورش هم عاشق من و نورانیتم شود و برایم بخواند :
تو همه چیزهایی که من میخوام و از سرم هم زیاده
ابنو رو پیشونیت نوشته
جیگر!! من میتونم هاله رو سرت رو لمس کنم
و دعا می کنم که هیشوقت خاموش نشه
من هاله ات رو می بینم /هاله ات رو می بینم / هاله ٬هاله ٬ هاله……………..
من مشهور می شوم یک روز .می بینید حالا ….!
کاریکاتور از پانته آ . و
