با یک سبد عشق برای امیر، سهراب، ندا، ترانه و به خصوص آنها که هنوز نامشان را نمیدا نیم!
در آینده ای نه زیاد دور یادبود‌ها و محل‌هایی در سراسر ایران به یاد این نازنینان درست خواهد شد، یادبود‌هایی نه مانند آنکه امروز از امام زاده‌ها و امثالهم میشناسیم، بلکه به سبک سبز ایرانی که عزّت و احترام آن برای جهانیان از هر امامزاده و کلیسا و مسجد بالاتر خواهد بود!
یادبود‌هایی که نه تنها مردم ایران، توریست‌های خارجی بلکه سران کشور‌های خارجی وقتی وارد ایران میشوند برای ادای احترام حتما به دیدار آنها میروند، شاید از همه آرشیتکت ها، هنرمندان و حتی مردم عادی دعوت کنند تا طرح خود را اعلام کنند، شاید برج سبزی برای آنها بسازیم بلند تر از برج میلاد، شاید دیواری سبزی برایشان بکیشیم طولانی تر از دیوار چین، شاید رودخانه سبزی برایشان بسازیم از مازندران تا خلیج فارس، شاید گوشه ای از آسمان شهر‌هایمان را برایشان هر شب سبز کنیم…
به یاد همه آنها که از بعد از بهمن ۱۳۵۷ تا به امروز به دست این دد صفتان جان خود را باخته اند،
تا همه بدانیم، آنجا که مردم در صحنه حاضرمیشوند ، هر ظالمی نابود شدنی است…
راستی طرح پیشنهادی شما چیست؟
يك پاسخ برايش بگذاريد
