صحبت کردن درباره‌ی عباث جعفری آسان نیست. این اولین جمله‌ای است که خیلی از کسانی که با طبیعت و عکس و کوه و محیط زیست و زندگی به دور از هیاهوهای شهرنشینی و روزمرگی‌ها سر و کار دارند، در مورد عباث جعفری می‌گویند.
خواستم در مورد عباث جعفری بنویسم درست بعد از آن که شنیدم این روزنامه‌نگار محیط زیستی و کوهنورد پیش کسوت ایرانی در رودخانه ای خروشان در نپال مفقود شده. اما منتظر ماندم تا با یافتنش و تماسی با خودش شرح واقعه را که خودش می‌تواند با هیجان تعریف کند، بنویسم. دست دست کردن و منتظر ماندن و به گزارشات کوتاه بسنده کردن کمی طولانی شد. عباث برنگشت، ظاهرا این رودخانه خروشان نمی خواهد عباث را رها کند. عباث! هیچ وقت نفهمیدم چرا
