خانه سرخ است…
من به این جنگ سبز میروم
برای مادرم
برای پدرم
برای خواهرم
برای برادرم
برای همسرم
برای فرزندم
برای هموطنم
برای دفاع از حقم
برای آزادی
و برای سر زمینم
در این جنگ،
شاید صدمه ببینم
شکنجه بشوم
به من تجاوز شود
توهین شود
و شاید کشته شوم.
شاید امروز، آخرین روزی باشد
که طلوع آفتاب را می بینم
شاید این آخرین خداحافظی
بین منو و مادرم باشد
و این لبخند هنگام دیدن
پرچمهای سبز، آخرین لبخند من
پس اگر من رفتم،
و اگر چشمهایم تا ابدیت بسته شد
برای من گریه نکن،
بمن افتخار کن،
و راهم را ادامه بده
و هرگاه در این راه
احساس تنهایی کردی
مرا به یاد آر
من همیشه
در هر ثانیه ی این تولد سبز
با تو خواهم بود
به امید ایرانی آزاد
