خانم کلهر! شما از چه زمانی خود را یک معترض حس کردید، یا به اصطلاح رایج در ایران خود را در جمهوری اسلامی ایران غیرخودی حس کردید؟
فکر می کنم که نهایت این احساس دقیقا بعد از انتخابات بود و نه فقط برای من، برای خیلی از هم سن و سال های من. قبل از آن ما همیشه اعتراض داشتیم، شاکی بودیم، ولی مساله این بود که خیلی از چیزها را پذیرفته بودیم، ولی نهایت اجحاف برای ما، اتفاقاتی بود که در انتخابات پیش آمد و دیگر نمی توانستیم ساکت باشیم.
یعنی شما قبل از انتخابات از وضع راضی بودید؟
راضی که نمی شود گفت. مشکل ما فقط این نبود که حقوق بشر، بالاخص برای خانم ها رعایت نمی شود. ساده ترین مسایل برای ما مشکل بود، ولی به آن حد نرسیده بودیم که برای رسیدن به حق خود بجنگیم.
