زن و مرد ایرانی افسرده در تاریکی بدون نهاد همبستگی نه رهبر یا فرماندار یا طراح برای اهداف مبارزه با دروغگویی و خیانت به ملت و مملکت و مبارزه برای منافع ملت چه با حاکمان داخلی و یا خارجی. ملتی اشفته و دل بسته به خدا و اسمان ,ارزوی روشنائی برای اینده فرزندان, زن ایرانی قربانی تخیلات و تفسیرهای غلط و پوسیده مذهبی. مرد ایرانی دنبال نوری بیرون از کهکشانهای غولپیگر سیاسی مذهبی. تقریبأ یک سال پر از حادثه های غم انگیز پر از ارزوهای برابری و ازادی و صلح و پیشرفتهای اینده ملت و مملکت.
اعدامهای سیاسی و زندانیان سیاسی هنوز دنبال اشتی و نهاد همبستگی چه از مذهبیها وچپیها و راستها و جمهوریها و سلطنتی خواهانها در یک چارچوب برای ایرانی و ایران با یک هدف مبارزه با استبداد برای همدیگر و وطن و احترام به تمام قومها و اعتقادت و خاستارها برای ازادی تمام ایران. ایا این اتهاد را کسی هست که پیاده بکنه ایا اقایان و خانمهای سیاسی تحمل ابن را دارند که هدف کار شخصی نیست بلکه ملی است و ایا این اشخاص حاضرند برای منفعت مملکت و ملت کار بکنند و نه برای منافع شخصی و ایا این سه دهه تاریکی کافی نیست؟ پذیرش تنها به عنوان نماد همبستگی نیروهای اپوزیسیون، نه رهبری بر آنها، در این مرحله حساس تاریخ کشور انتخاب میان «سلطنت یا جمهوری یا سوشیلیست یا اسبتداد » در مقابل «تداوم جمهوری و دموکراسی» نیست. این انتخابی تاریخی میان تلاش و حرکتی معقولانه برای نجات میهن و مردم آن در برابر پذیرش زوال هر دوی آنها در صورت ادامه حکومت شیطانی است.
هر روزی که میگزرد حاکمان برای حفض خود با کشورهای غربی و شرقی در پشت پرده با ارسال تخفیفها و امتیازها از جیب ملت ایران به توافقات عجیب و غریبی می رسند و در مقابل دنیا با عربده کشی ملت و دنیا را تحدید میکنند.
اگر ما منتظر دنیای غربی برای چاره ای یا محکوم انها باشیم و مطمعن باشید که هیچ کسی یا دولتی دلشان بر ما نمیسوزد و فقط انها دنبال منافع خود هستند و پس ما تنهایم و جز همبستکی و اتحاد تمام احظاب و طبقه و قوم از شمال تا جنوب و از غرب تا شرق کشور را نداریم چونکه همه در یک قایق هستیم و برای اینده و استقلال و ازادی وطن و ملت کوشش کنیم. ایران برای همه ایرانی و ازادی برای همه ایرانی. همیشه پاینده و زنده باد ایرانی و ایران زمین
