آینده جنبش را روشن و مسیرش را صعودی می‌دانید. چرا چنین تصوری دارید وقتی رژیم با قدرت سرکوب، حتی از شکل‌گیری حداقل تماس‌ها برای ساماندهی نیروها جلوگیری می‌کند؟
به نظرم ناامید شدن به خاطر سرکوب، نادیده گرفتن تاریخ است. به تاریخ صدسال مبارزه مردم ایران برای تحقق دموکراسی نگاه کنید، ابعاد ائتلافی جنبش سبز و وزن آن، به مراتب بزرگتر و قوی‌تر از ائتلافی است که برای انقلاب مشروطه، نهضت دکتر مصدق، انقلاب اسلامی و حتی اصلاحات خاتمی تشکیل شده بود. صدسال تجربه مبارزه، گوهر گران‌بهایی است. خشونت فرجامی جز زایش استبداد به همراه ندارد. در مواجهه با چنین استبدادی باید از تکنولوژی روز بهره برد و با انتشار اخبار و دیدگاه‌های آزادی‌خواهان، ذهن و فکر مردم را تسخیر کرد. باید به آنها امید داد که این سیر صعودی به نفع حرکت دموکراتیک مردم و سخت به زیان مستبدان است، تا بضاعت جنبش و میل آن برای دستیابی به اهداف، بیشتر شود.
