گروهی از پناهجویان ایرانی از روز یکشنبه 25 جولای در مقابل دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در شهر آتن دست به اعتصاب غذا زده اند. اعتصاب غذای پناهجویان پس از ملاقات آنها با وزارت کشور یونان صورت گرفته است. در این ملاقات معاون وزیر کشور یونان به پناهجویان گفته است یونان بخاطر روابط بسیار صمیمانه ای که با ایران دارد نمی تواند شما را به عنوان پناهنده بپذیرد. بعلاوه همین آقای معاون وزیر کشور گفته است هم اکنون بیش از 3 هزار نفر از پناهجویان ایرانی بدلیل ارتکاب جرم در زندانهای یونان بسر می برند.
شرایط سخت زندگی پناهجویان در یونان بر کسی پوشیده نیست. پناهجویان در یونان از هیچ مزایای قانونی برخوردار نیستند تنها چیزی که به پناهجویان در یونان تعلق می گیرد یک کارت قرمز است که آنهم به نشانه داشتن اقامت موقت است که هر 6 ماه یک بار تمدید می شود. گفته می شود رفتار پلیس یونان با پناهجویان غیر قابل تصور است و روزانه دهها پناهجو مورد ضرب و شتم و حتک حرمت قرار می گیرد و در بازداشتگاهها با نهایت بی رحمی پناهجویان را کتک می زنند.
تلاش فدراسیون این است که این وضعیت را توضیح دهد و توجه افکار عمومی دنیا و همه ایرانیان خارج از کشور را به آنچه که به پناهجویان در یونان می گذرد جلب کند. مشکلات رضا کمالی، حسین رستمی، سعید محمودی، محمد عظیمی، عبدالله بختیاری، امیرحسین عبدل ملکی، فرج غلامی و حمید صادقی واقعی است و این واقعه باید از جانب وجدانهای آگاه مورد اعتراض قرار گیرد و دولت یونان را بخاطر نقض حقوق پناهندگان محکوم کرد. تصاویر اعتصاب غذای پناهجویان ایرانی در یونان بویژه تصویر لبهای دوخته شده صادق فرهانی چنان دلخراش است که دیدن آن مو را بر تن هر انسانی سیخ می کند.
فدراسیون از همه سازمانهای مدافع حقوق بشر و از همه ایرانیان خارج کشور و مردم یونان می خواهد که از خواسته ها و مطالبات پناهجویان اعتصابی در مقابل دفتر یوان در آتن حمایت نمایند و آنها را در حلقه محبت خود بگیرند. پناهجویان ایرانی کسانی هستند که از قوانین قرون وسطایی جمهوری اسلامی گریخته اند. از رژیمی گریخته اند که بر طبق قوانین شرعی دست و پای متهمین را قطع می کند، برطبق قوانین شرعی انسان ها را تا نیمه در خاک فرو کرده و با پرتاب سنگ زجرکش می کند، از دست رژیمی گریخته اند که همجنسگرایان در آن با مجازات مرگ روبرو می شوند.
پناهجویان ایرانی از رژیمی گریخته اند که به مخالفین خود اجازه هیچ نوع مخالفتی نمیدهد، از رژیمی گریخته اند که ناراضیان خود را در خیابان زیر ماشین می گیرد و از زندانیان سیاسی با توسل به زور اعتراف می گیرد به همین خاطر این پناهجویان مستحق گرمترین حمایت هستند. با این حال از نظر فدراسیون اعتصاب غذا اساسا روش مطلوبی برای برون رفت از شرایط سخت پناهندگی نیست. پناهجویانی که اعتصاب غذا را به عنوان یک روش از مبارزه انتخاب می کنند کسانی هستند که افق و امید خود را برای یک زندگی بهتر از دست می دهند و اعتصاب غذا را به عنوان آخرین راه حل انتخاب می کنند.
در حالی که هر مبارزه ای باید تاریخ شروع و پایانش معلوم باشد، باید معلوم باشد با چه هدفی دست به اعتصاب غذا می زنیم و میخواهیم با دست زدن به اعتصاب غذا چه تاثیری بر روند زندگی خود بگذاریم؟ و بالاخره اعتصاب غذا تا کی؟! پناهنده برای نجات جانش و حفظ بقا پناهنده می شود در حالی که یک اعتصاب غذای نامعلوم می تواند به عنوان یک زخم عمیق بر پیکر خود تا آخر عمر باقی بماند و هیچ وقت التیام پیدا نکند.
از این رو فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی از پناهجویان اعتصابی در یونان می خواهد که برای ممانعت از آسیب جسمی بیشتر و حفظ سلامتی خود به اعتصاب غذای خود پایان دهند. بویژه ازحمید صادقی می خواهد که لبهای خود را باز کند و مبارزه خود را از راههای کم هزینه تری به پیش ببرد. فدراسیون با تمام توان سازمانی و قدرت اجتماعی اش از خواسته های انسانی و برحق شما دفاع خواهد کرد.
همبستگی، فدراسیون سراسری پناهندگان ایرانی
31 جولای 2010
