مصاحبه شاهرخ مشکین قلم با بی بی سی را نگاه میکردم. میگفت ما ایرانیها ملت عقب مانده‌ای هستیم، اگر نبودیم، احمدی نژاد رئیس جمهورمان نمیشد. حقیقتی است نهفته در این حرف. قبول که در انتخابات سال گذشته تقلب شد. قبول که کودتا چیان از ماه‌ها قبل نقشه این تقلب را کشیده بودند ولی با وصف این هنوز میلیونها نفر به احمدی نژاد رای دادند. از این تعداد،مزدوران و جیره خواران جمهوری اسلامی را که کم بکنیم هنوز عدد قابل ملاحظه‌ای ازهموطنان باقی میمانند که دلشان خواست به آقا محمود رای بدهند و دادند و معضل ماهمانا در همینجاست. تا اینها آدم نشوند، وضع ایران تغییر اساسی‌‌ای نخواهد کرد حتی اگر این دولت برود و دستگاه دیگری به جایش بنشیند.
ما ملت عقب مانده‌ای هستیم. اکثریت مٔردم هنوز متعصب وخرافاتی هستند. هنوز پول و عریضه توی چاه می‌‌اندازند و به امامزاده نذر و نیازمیکنند. هنوز صد تا صد تا دور هم در حسینیه جمع میشوند تا آخوند به گریه‌شان بیندازد. هنوز از مرجع استفسا میکنند که آیا این آب کُر است یا نهٔ؟ آیا شخص یهودی و مسیحی در روز بارانی نجس است یا نه؟…… ما هنوز خیلی کار داریم.
پیش از انقلاب لایه نازکی از مٔردم تهران و دو سه شهردیگر تحت تاثیر نوعی غرب گرایی که از بالا به پایین دیکته میشد قرار گرفته بودند ولی از آن فقط قرتی بازی غرب را یاد گرفته بودند. تازه همین‌ها هم زمان انقلاب فوری عکس امام را در ماه دیدند و انقلابی دو آتشه شدند و ریش گذاشتند وچاقچور بسر کردند. تجدد و نوگرایی و نتیجه آن؛ دمکراسی و کثرت گرایی، از بالا به پایین کار نمیکند و لزوما باید از پایین به بالا باشد. میگویید نه، به ترکیه نگاه کنید.
در فرانسه، که دکارتش خرد گرایی را پایه گذاشت، به دور افتاده‌ترین دهاتش که بروید تاثیر این خرد گرایی رامیتوانید مشاهده کنید. ملتی به خود می‌‌آید، دلش برای خودش میسوزد و خود را بالامیکشد. کره و چین و ژاپن و سنگاپور را ببینیم و از آنها یاد بگیریم.
نیچه میگفت مردمی که بّر دیگر مردمان برتری میابند مردمی هستند که بّر خود غلبه کرده اند. اوبه عنوان نمونه، ایرانیان را مثال میزد…..ولی ایرانیان ۲۵۰۰ سال پیش را.
