با اینهمه نفرت متداوم و خشونت بی انتها، داریم تبدیل میشیم به یه کپه کود انسانی. بوی گند ما حال دنیا رو بهم میزنه. از شکل و قیافه کریه ما متنفر میشند. براشون مهم نخواهد بود که چی به سرمون میاد.
رئیس جمهوری عزیزمون مرتباً به جهان وعده “جنگ بی حد و مرز” میدهند. رهبر عالیقدر مون فتوای سلاح هستهای صادر میفرمایند. وزارت “دادگستری” حکم کفر و سنگسار را مثل نقل و نبات پخش میسازد. نیروی “انتظامی” در میان امّت مشتاق تماشای مراسم اعدام، خرما و حلوا توزیع مینماید.
اینجا هم که خبری از حزبالله نیست، بوی گند همچنان ادامه دارد.
از اینطرف، رفیق کمونیست “روزبه” با ستاره سرخش از رفقای کامبوجی فتوا میآورد که، “اینها رو از پشت میزها بلند کنید، بیل دستشون بدید تا عرق بریزند و جون بکنن. اگر هم مردن، چه بهتر، کود میشن واسه کشاورزی!”
از آنطرف، شاهپرستی “چنگیز” صفت آماده است که اسرائیل رو بفرسته برای بمباران و آمریکا رو دعوت کنه واسه اشغال نظامی. پشتش هم ترک و کرد و فارس و عرب رو به جون هم بیندازند، که لابد دل خاندان مغول سلطنه خنک بشه!
خدا آخر و عاقبت همه ما رو به خیر کنه.