آهِِ گرفته

برایم از نوشتن بگو

از فرق کلمات

در وقت شکل گرفتن

عضلۀ زبان      

پیش از بیان

صدای خنده جهانی است

صدای آب

صدای جیر جیرک در شب

و صدای خروس

در وقت صلاة

چطور شد که صدا

به فرهنگ که رسید 

و به مرز

و به متون

-مذهبی و غیر –

یعنی هر جا که صدا حرف شد

مشت مشت تفسیر از راه رسید 

و نتیجه کشتن و جنگ شد

می خواهم کتابی سفید بنویسم

تمامی صفحات سکوت

شاید که به من بخندی

امّا

چیزی

نگو

بگذار که داستان

به خوبی تمام شود