چشم بر نمیدارم
از آن صندلی خالی
فضا سرد و دلم تاریک
شبم با راز و طولانی
بیا آغوشم بگیر ساقی
که اضطرابم پوچ تو خالی
چه دردناک محفلی امشب
که در میان جمع بودن
با احساس تنهائی
اورنگ Dec 2010