بیشتر مخاطب ترانه های فارسی شخص “یار ” یا “دلبر و دلدار ” می باشد (اعم از بی وفا و وفادار) ولی گاهی مخاطب این گونه ترانه ها محل خاصی می باشد که خواننده به علت خاطره خوش و یا چیز دیگر از آن محل به عنوان مخاطب ترانه ها یاد می کند ٬ مانند لب کارون مرحوم آغاسی ٬ یا جزیره کیش خانم سپیده و یا حتی دبی دبی جناب اسی . امروز به سراغ ترانه از این جنس می رویم و مخاطب اصلی آن یعنی فرودگاه ال ای اکس . ترانه “لس آنجلس” از آلبومی به همین نام از خانم شراره و البته با شعر و موسیقی سلطان پاپ ایران شهرام شب پره و تنظیم جناب شوبرت آواکیان
مقدمه و تاریخچه :
طبق اسناد و کتب موجود اولین کسی که زبان فارسی را مورد عنایت قرار داد ٬ نصرالله منشی بوده که با ترجمه کردن ” کلیله و دمنه ” کلی کلمات عربی را به زبان مادری چپاند و اولین سنگ این بدعت را گذاشت . بعدها شعرا و نویسندگان برای اینکه نشان بدهند خیلی کارشان درست است و حالیشان است و آدمهای با کلاسی هستند ٬چپ و راست به چپاندن و تنقیه کردن لغات عربی در نوشته هایشان ادامه دادند و نام این صنعت را گذاشتند ” ملمّع ” یعنی “چیزی را پر نور و منور گردانیدن . جای دوری نروید از همین ” الا یا ایها الساقی ” خواجه شیراز بگیر تا کلی از اشعار شیخ سعدی و مولانا . در قرن اخیر و مخصوصا بعد مشروطیت زبانهای فرانسه و بعدتر انگلیسی جای عربی را گرفت و نویسندگان و شعرا بدین ترتیب نوشته ها را ملمّع می کردند ٬ همانطور که خواهید دید استاد شب پره در این ترانه به کرات از این صنعت استفاده کرده
تفسیر ترانه :
فرودگاه بین المللی لس آنجلس یا به طور مخفف ” ال – ای – اکس ” یکی از بزرگترین فرودگاه های ساحل غربی آمریکا و فرودگاه اصلی شهر لس آنجلس است. شهری که بززگترین محل تجمع ایرانیان در خارج از کشور است (به روایتی بیش از یک میلیون نفر) و برای همین “تهرانجلس “هم نامیده می شود هموطنانی که بیشتر در جنگل غربی ( وست وود) و تپه های بورلی و منطقه دره و پرتقال آباد(علیا و سفلی) سکنی دارند و انجا دور هم روزگار خوشی را می گذرانند.
داستان از یک ماجرای “پیوستگی دور بعد ” یا به قول فرنگی ها L.D.R شروع می شود . خانم شراره که گویا دلها را دیوانه کرده و مامانشان موهایش را عروسکی شانه کرده! بعد از آشنایی با یک نفر (به منبع آشنایی اشاره نمی شود ولی احتمالا دنیای مجازی ) و دلباختگی طی این رابطه و شعله کشیدن آتش عشق جانسوز برای دیدار با یار به شهر فرشتگان می آید. به تفسیر اشعار توجه فر مایید:
پرسیدی ازم do you love me
گفتم I do I do بله yes
گفتی اگه راس میگی بیا به شهرمون lose angeles
گفتم که تو شهرتون I have no place
گفتی بیا don’t worry بیا be my guest
پارتنر خانم شراره بعد از سرو سامان گرفتن این رابطه این سوال حیاتی را از او می کند که آیا مرا دوست داری و شراره هم با یقین کامل به هردو زبان دو قبضه قسم می خورد و جواب مثبت می دهد و طرف مقابل برای مطمئن شدن از این ادعا او را به شهر فرشتگان دعوت می کند . شراره با خجالت بیان می کند که متاسفانه در شهر ایشان جایی برای اقامت ندارد . البته ما اصلا با این کاری نداریم که اینهمه هتل و مهمانپذیر و مسافرخانه در ابرشهری مانند ال ای به چه درد می خورند . خلاصه بعد این اظهارات . این پسر غیرتمند و سخاوتمند پارسی برای نشان دادن گوشه ای از مهمانوازی ایرانی ها (و نه اصلا برای منظور دیگری ) ایشان را از نگرانی درآورده و می گویند مهمان ما هستی و مگر من مردم شما جای دیگر بروی
اومدم LAX
اومدی به دنبالم
تا شدیم face to face
very very good شد حالم
بعد این خانم که اصلا منتظر این تعارف بوده فارق از آمدن یا نیامدن تعارف ٬ همینطور یک کاره بلند می شود و بلیط می گیرد و به ال ای اکس می آید و در آنجا برای اولین بار با این آقا که به دنبالش آمده ٬ رو در رو می شوند و این رو در رو شدن حالش را خوب می کند ٬ خوب کردنی
تویی مجنونم و من لیلی قصه هاتم
تویی درمون غمم ، درمون غصه هاتم
شدم in love تو من believe me خیلی خیلی
آقا مجنون بذا دستاتو تو دست لیلی
ایشان بعد فیس تو فیس شدن با این آقا و سوار شدن به جیپ هامر ایشان به این نتیجه می رسد که اصلا هر دو برای هم ساخته شدن و اصلا این آقا مجنون خانم شراره قدیم و لیلی جدید شدند (واقعا این اعتماد به نفس شایان تقدیر است ) و با توجه به این که خود را داروی تمام دردها و غصه های این آقا می دانند با اعتراف به اینکه بدجور عاشق آقای مجنون شده اند به ایشان پیشنهاد ماندن با هم می کنند و البته در همان یکی دو ساعت اولیه رسیدن به ال ای اکس به همه این نتایج می رسند و اقرار عشق می کنند.
بیا پیش هم بمونیم forever me & you
me & you
عزیزم دوست دارمTi amo و je t’aime و I love you
همچنان قوران عشق در همان مدت کوتاه ادامه دارد. عشقی که قرار است دائمی باشد و البته یک نکته بیش نیست حدیث عشق و این عجب که این خانم شراره برای اقرار آنرا به فارس و انگلیسی و فرانسه بیان می کند. که سایر کمالاتش را هم نشان بدهد (بر پدر و مادر این پاسپورت آبی لعنت که ادم را به چه جنگولک بازی های وا می دارد)
do you love me
I do I do
قدر آسمون به قدر دنیا
do you love me
I do I do I do
مثه ماهی که محتاجه به دریا
I love you I love you I love you
I love you I love you I love you
اینجا اشعار بیشتر تکرار مکرارات اقرار اینها می باشد. یعنی جناب مجنون از لیلی خانم می خواهد که دوباره به عشق او اعتراف کند و ایشان هم بعد کلی گشتن در بلوار بورلی هیلز و قدم زدن در بلوار مشاهیر هولیوود و تاتر چینی و عکس انداختن با بدلهای یک دلاری جک اسپارو و مرلین مونرو و مایکل جکسون و چارلی چاپلین و زورو به این نتیجه رسیده که خیلی عاشق است و یک دل نه N دل عاشق ایشان شده. کل ماجرای سیر و سلوک ایشان در لس آنجلس را به همراه آقا مجنون در کلیپ معلوم است و بی نیاز از توصیف و اللهم اشفع کل مریض
ارادتمند همیشگی : بایرامعلی !!
پ.ن ترانه را از اینجا هم می توانید گوش کنید..
