از دیدِ من، هردو راهپیمائی «22 بهمن» و «25 بهمن» امسال؛ راهپیمائی‌هایی هستند که «دعوت‌کنندگان اصلی» آن، کسانی هستند که «از شاخص‌ترین چهره‌های وابسته به الیگارشی روحانیون و روحانی‌زادگان» (حاکمان 26 سال نخست) محسوب می‌شوند.
از مهم‌ترین دعوت‌کنندگان راهپیمائی 22 بهمن امسال، آقای «هاشمی رفسنجانی»ست. در خبر مربوط به ایشان آمده است: [رييس مجمع تشخيص مصلحت نظام؛ به همه‌ی گروه‌هاي سياسي توصيه كرد تا با حضور گسترده در راهپيمايي 22 بهمن و «ابراز وفاداري به آرمان‌هاي آن» به همگان نشان دهند كه «جايگاه انقلاب اسلامي در دل‌هاي مردم ايران است»].
و دعوت‌کنندگان راهپیمائی 25 بهمن نیز کسانی نیستند جز «میرحسین موسوی» و «مهدی کروبی» (دوتن دیگر از طایفه‌سالاران مذهبی حاکم در 26 سال نخست) که طی بیانیه‌ای، آورده‌اند: [در آستانه‌ی سی‌و‌دومین سالگرد انقلاب اسلامی ایران هستیم. انقلابی که «جلوه‌ی درخشان تعیین سرنوشت مردم ما به دست خودشان» بود].
در مقابل؛ اظهارتِ «آقای احمدی‌نژاد» در خصوص «22 بهمن امسال» این بوده است:
[هركسي، در هركجا، با دل پاكي كه دارد، و عدالت‌خواه و خداخواه است؛ بیست‌و‌دوی بهمن متعلق به او و توده‌هاي مردم است. ملت ايران بیست‌و‌دوی بهمن را آفريد و صاحب آن است. در دوران انقلاب، ما از بیست‌و‌دوی بهمن، برداشت و افق نگاه خاصي داشتيم. اما امسال كه سی‌و‌دو سال از آن گذشته؛ برداشت ما خيلي متعالي‌تر و افق نگاه ما بلندتر شده است. اطمينان دارم ملت ايران که خود باعث خلق و پرورش آن شده تا به امروز برسد؛ امروز هم ماموريت خود را در قبال آن به‌خوبي (می‌داند و) انجام خواهد داد].
