بار دیگر آقای سروش به خروش آمده. ایندفعه مأموران نظام پر برکت نه تنها پس از تاراج مؤسسۀ انتشاراتی که محصولات فکری ایشان را نشر میکرده درش را گل گرفته اند، از قرار داماد سروش هم گیر حضرات اسلامیست افتاده بوده و کاری با او کرده اند که به ” خدا نیست، بخدا قسم خدا نیست، نیست” گفتن افتاده، و اکنون که جان بدر برده و در خارج است سروش را به خروش آورده.
اگر چه ایشان منت سر ایرانیان میگذارند که در پی گشایش دانشگاه ها بوده اند، به گواهی مدارک و شواهد موجود، آقای حاج فرج دباغ سروش کمیسار انقلاب فرهنگی نظام پر برکت بوده و یکی از مسئولین ” پاکسازی” دانشگاه ها و اخراج استادان و مجاهد تثبیت پایه های رژیم، این امری است اثبات شده و مو لا درزش نمیرود.
اینکه پس از اسقاط شدن امید به نظام پر برکت که خود ایشان در برپایی آن کوشا بوده اند، آقای سروش و اطرافیانشان بدنبال تعمیر آن و برقراری معجون ” دموکراسی دینی ” هستند که در آن نقش آقا بالا سر ” امام ” در نظام پر برکت حذف شده و ماجرا نزدیکتر بشود به آنچه شارلاتان علی شریعتی تبلیغ آنرا میکرد هم برای آنانی که میخواهند بدانند امری است اثبات شده.
تنها پرسش باقی مانده آن است که آیا ایران و ایرانی اشتهایی برای آشی که حضرات از نظام پر برکتشان رانده و در کشور های آزاد تبلیغ ” دموکراسی دینی ” را میکنند دارند یا خیر؟
