بسیار زود است که آگهی اختتام نفوذ و کر و فر آنها را منتشر کرد.
ولیکن با آغاز افول دولت نه چندان مستعجل بزرگ آل رفسنجان، حاج علی اکبر خان رفسنجانی بهرمانی، ملقب به اکبر شاه، که آخرین نشانش همان دک کردنش از یکی از آخرین مناصب پر طمطراق و البته بی بخار و مصرف مجلس خفتگان است، میشود راجع به سرنوشت عمله و اکره و خدام بارگاه عریض و طویل آن خاندان حدسیاتی را مطرح کرد.
آندسته از اسلامیستها/یهودستیزان هار و چپولهای دست آموز همفکر آنها که در ایران مستقر اند و جزء خدام بارگاه آل رفسنجان بوده اند، با استفاده از حس خدادادی جهت باد شناسی، از مدتی پیش شروع به تعویض ارباب و معبود کرده و پشت سر رهبر تجاوز گران جنسی، حاج سید علی خامنه ای، ملقب به جانشین پیامبر، سینه میزنند.
آندسته از اسلامیستها/یهودستیزان هار و چپولهای دست آموز همفکر آنها که در تیول آل رفسنجانی هستند و غربت نشین، وضع این قوم از لون دیگریست.آنها همواره در پی رتق و فتق امور ضد امپریالیستی/صهیونیستی و بعضاً دفاع جانانه از “اصلاح پذیری ” و دیگر ارزشهای نظام پر برکت منجمله “حق مسلم” به دارا بودن بمب اتم و ختم تحریمهای آبکی و لابی گری و طنازی های دیگر از ایندست مشغول خواهند بود.
هرچه حاجی رفسنجانی و آقا زاده و نواده هایش که در کفرستان لندن جول و پلاس پهن کرده اند سر کیسه را سفت تر کنند، از تعداد این جماعت کاسته و هرچه شلتر بر تعدادشان افزون گردد.
آنهایی هم که امید رهایی ایران و ایرانی را به رفسنجانی بسته بودند باید فکری برای خوش باوری خود بکنند که سرانجام این عارضه کار دستشان خواهد داد.
