فساد و رشوه خواری دزدی در غرب و خاورمیانه ودنیای سوم اتحاد نامقدسی برای نابودی طبقه متوسط دنیا و تجربه همه راه کارها؟ رشوه خواری در غرب و دزدی در شرق میګویند که دولت اوباما میخواست که مالیات کسانیکه بیشتر از دویست پنجاه هزار دلار در سال درآمد دارد زیاد کند که با اعتراض سازمانها و وسایل ارتباط جمعی روبرو شد ،آنها میګفتد که مبلغ دویست پنجاه هزار دلار در سال مبلغی کلانی نیست و بسیار جزیی است ولی بعدا تصمیم ګرفته شد که مالیات حقوق معلمان را بالا ببرند و باز همان وسایل ارتباط جمعی مینویسند که معلم ها سالی شصت هزار دلار درآمد دارند و این مبلغ قابل توجهی است؟ بهرحال این طبقه متوسط است که دارد در غرب زیر بار مالیات سنګین خرد میشود و دو راه دارد یا از طریق فساد به طبقه بالا بپرد و یا جز طبقه فقیر دست به دهان بشود میګویند خواست آنانی که دنیا را ملک شخصی خود میدانند و با برنامه ریزیهای دقیق مردم را هدایت میکنند ترجیح میدهند که یک طبقه بسیار ثروتمند داشته باشند ویک طبقه بسیار فقیر شاید آنان اینطور که ګفته میشود از طبقه آزاد و بدون وابستګی متوسط وحشت دارند برای مثال کسی که یک خانه خریده است که مثلا درآمدی اضافی داشته باشد در درجه اول قیمت خانه ها را پایین آورده اند و خانه ای که مثلا دویست هزار دلار خریده است اکنون شاید صد هزار دلار ارزش داشته باشد پس بدین ترتیب تمامی بیست در صد ویا حتی پنجاه در صد پرداخته شده وی از بین رفته است حالا بایست او مثلا ماهی دوهزار دلار خرج مالیات بیمه و وام بانکی بکند باضافه مخارج تعمیر و نګه داری خانه خانه را حداکثر ماهی هزار دلار اجاره میکنند خوب با ماهی هزار دلار اجاره خانه او چګونه میتواند خانه ای که مثلا برای کمک خرجی خریده بود نګه دارد .
لاجرم خانه را به کسی دیګر به قیمت مثلا هفتاد پنج هزار دلار بصورت شورت سل فروش فوری بانک میفروشد و تمامی پس انداز شخص غارت شده است رضا شاه یک مرد بسیار باهوش بود که از مهتری در سفارت ایران به شاهی ایران رسید و خدماتی بزرګ هم انجام داد ولی خوب میګویند که موقع خروج از ایران حدود دویست میلیون دلار پول در خارج از کشور داشت و نیز وابسته به آلمان هم بود باز اینطور که نوشته شده دویست میلیون دلار شصت سال پیش چیزی در حدود دویست میلیارد دلار اکنون است آیا این ثروت در دست خانواده او میباشد یا دولتهای غربی آنرا بالا کشیده اند؟ باز اینطور که آقای رضا پهلوی میګفت ثروت پدرش حدود شصت دو میلیون دلار بوده است که با آن دویست میلیارد دلار تفاوتی فاحش دارد. باز میګویند که سی میلیارد دلار قذافی در آمریکا بسته شده است باز می خوانیم که در دارفو سودان حدود سه میلیون نفر انسان کشته شدند و دنیا سکوت کرد ولی خوشبختانه برای حمایت از مردم غم زده لیبی دنیا سکوت را شکست؟ آیا خون مردم لیبی از مردم سودان رنګین تر است میګویند که پانزده در صد مردم عرب سودان تصمیم داشتند آفریقاییان سیاه را نابود کنند و کسی هم به آنان که بنام جنجویان بودند ظاهرا کاری نداشت خوب سی میلیارد دلار نقد آقای قذافی میتواند مخارج جنګ بر علیه اورا پرداخت نماید دیوانه ای که برای بیشتر از چهل سال حکومت کرده است و میخواهد کشور خود را ویرانه ای کند تا همچنان بتواند سر کار باقی بماند.
دیوانه ګان و دیکتاتورهایی که بر خاورمیانه حکومت میکنند شاید همه از یک نوع باشند و آن این است که دلسوز مردمشان نیستند یا وابسته به غرب هستند یا به شرق و یا دیوانه شهوت قدرت و ثروتهای نجومی همه آنان مردم فقیر خودرا میچاپند و سرمایه های ملی آنان را که بایست صرف آموزش و تربیت و هنر و صنعت و علم ورزش شود به نام خودشان در بانکهای خارج واریز میکنند بعد هم که دچار خشم مردم شدند تمامی آن حسابها بسته میشوند و غرب یا شرق و یا هر کشوری دیګر آن سرمایه های ملی مردمی بدبخت و فقیر و غارت شده را بالا می کشد متاسفانه این دزدیهای و غارت ها وظلم ها همانطور از بالا به پایین و نفوذ به لایه های اجتماعی ادامه دارد و مردم عادی هم که خودشان در شرایطی دشوار هستند سر دوستان و فامیل و کسان نزدیک خود کلاه میګذارند تا بقول معروف روی آب باقی بمانند و بعد هم برای اینکه مورد شماتت دیګران واقع نشود غارت شده ګان را بی دین و یا نامسلمان و یا بهایی و یا مسلمان ناراحت و یا کمونیست و بی خدا و یا کاپیتالیست معرفی میکنند آنکه تا دیروز از فامیل خود به عنوان بهترین ها یاد میکرد حالا که اورا غارت کرده است از او به عنوان آدمی ناراحت یهودی ستیز و یا هیتلری و یا فاشیست و یا وابسته به رژيم سابق و یا کنونی یاد میکند و بازار تهمت و غارت را بیشتر رواج میدهد مردم عادی و عموم افراد هم که بی تفاوت و یا خشن و ظالم هستند این است که راه برای غارت کنندګان و شیادان کاملا بی سرخر است .
این دیګر روشن است که غرب و شرق پراز پولهای غارت شده رهبران نامردمی خاورمیانه و شمال آفریقا و سایر رهبران کشورهای جهان سوم است و این ها آنقدر ابله نیستند که این سرمایه میلیاردی دزدی شده را به مثلا دزدان اولیه آن باز ګردانند بلکه خودشان آن سرمایه های مردم محروم را مصادره میکنند و به خزانه های خود واریز میفرمایند و این کودک فلسطینی عرب است که بایست رنج بیسوادی و بی آبی را ببرد زیرا شیوخ عرب غارتګر میلیاردها ثروتهای آڼان را با کمک دیګران غارت فرموده اند ؟ باز میګویند که آتا ترک در هنګام مرګ هیچ ثروتی نداشت وهمسر او از حقوق وظیفه یا بازنشستګی استفاده میکرد شاید برای همین است که ترکیه از تمامی کشورهای خاورمیانه و دنیای سوم پیشرو تر است در حالیکه نه تلای سیاه دارد که بلای سیاه مردم خاورمیانه شده است و اینکه ملت ترکیه از این رهبر دلسوز و پاک خود قدردانی میکنند و در تمامی ترکیه و هرکجا مردم ترکیه هستند تصویر او هم وجود دارد چهره او زینت بخش سکه ها و اسکناسهای ترکیه است خوب این ثروت بهتر است و یا آن دویست میلیاردی که میګونید رضا شاه داشت و معلوم نیست چه شده است و باز ایکاش که رهبران دینای سوم بیشتر به ثروتهای معنوی توجه داشتند تا به اندوختن دلارهای غارت شده مردم بی پناه خود دیوانه ای که با پولهای نفت اسلحه خریده و با توپ تانک مسلسلهای خود کار و هواپیماهای جنګی به جان مردم خود افتاده است ؟
درشرق مثلا اګر به شهرداری مراجعه کنی کارمند میګوید که بده بیاد رد کن ببینم چک مسافرتی بده در مثلا آمریکا در شهرداری اینطور نمیګویند بلکه کارت را خراب میکنند و برای درست کردن آن بایست ساعتی دویست دلار به یک وکیل مثلا خبره در این قسمت بدهی تا کارت را جور کنند دولت های محلی آمریکا یک نوع دیګری رشوه میګیرند اول مالیات کم از تو میګیرند بعد مالیات را آنقدر بالا میبرند که همه چیز خود را از دست بدهی و یا میګویند که اشتباه کرده اند باز برو وکیل بګیر تا در باره اشتبا هایمان با وکیل تو صحبت بکنیم مثلا با آن اشتباه حدود یک میلیون دلار به تو ضربه زده اند ولی حاضر به پرداخت خسارت نیستند این هم دمکراسی آمریکایی؟ اګر در شرق دیوانه ای با زور تفنګ میخواهد ترا غارت کند در اینجا هم به نام اشتباه سرمایه ات را می ربایند و بعد میګویند برو وکیل بګیر و مارا مورد شکایت قرار بده یا سو کن؟ بقول جمالزاده همه سر ته یک کرباسند اینان با شیکی و مثلا فرا قانونی غارت میکنند و آنان با زور و فشار کسی که با پنیه سر میبرد درست همان کاری را میکند که دیګری با شمشیر سربریده است رشوه خواری و دزدی بد است چه از طریق خشونت باشد و چه از طریق دیګری اګر مامورین آمریکایی شرافت داشتند بایست میګفتند که ما اشتباه کرده ایم و مسول هستیم ولی نه اینکه بګویند برو شکایت کن و وکیل بګیر؟ بقول قدیمی ها بنشین به تمرګ و بفرمایید همه یک نوع مفهوم را میرسانند ولی در نهایت در همه سیستم ها این طبقه متوسط است که بایست قربانی زیاده طلبی و تمامیت خواهی ګروهی دیګر بشود. چه از طریق تفرقه افکنی و کشت کشتار و چه از طریق ندادن کار و امکان پیشرفت و غارت اموال مثلا بطور قانونی و چه با توپ تانګ مسلسلهای خودکار متاسفانه آنانی هم از طبقه های پایین به بالا میآیند به زودی خود را فراموش میکنند و میخواهند مثل همان جلادان قبلی به دزدی وغارت مشغول شوند و اګر بدتر نباشند بهتر هم نیستند برای اینکه بتوانیم از این مهلکه بیرون بیاییم بایست همه مردم طبقه متوسط با هم متحد شوند و نګذارند که دیکتاتورها و غارتګران قانونهایی تصویب کنند که به ضرر آنان باشد و شاید مهمتری راه همانا داشتن اطلاعات درست و آزاد و بدون سانسور است که مردم بتوانند نظرهای خود را بګویند و جلوی فساد و غارتګریها را سد کنند.
وګرنه بشرهای طماع همه سرمایه ملی متعلق به یک ملت را درسته قورت خواهند داد. آیا واقعا یک نفر میلیارد یک میلیارد و یا چندین میلیارد برابر انسانهای دیګر است حتی در همین آمریکا یک نفر براحتی برای یک شب مهمانی ده میلیون دلار هزینه میکند و کسی دیګر باهمان معلومات و با همان سابقه کار و فعالیت حتی هزار دلار پس انداز ندارد و تمامی آنچه که دارد متعلق به بانک است بدین ترتیب که شخص اول یک آدم خوش ګذران و ولخرج هم بنوده باشد آیا نبایست قانونی از کجا آورده ای باشد که بطور شفاف جلوی دزدیهای عظیم و دزدهای عظیم شان را بګیرند و نیز مالیاتهای عادلانه ای از ثروتمندان بګیرند که از اجتماع بیشتر استفاده کرده اند و به ثروتهای عظیم رسیده اند تعدیل معشیت عمومی و عدالت که به هرکس امکان های مساوی بدهند تا بتواند پیشرفت نماید و دست دزدان و غارتګران را هم بندند و روزنامه آزاد مواظب باشند تا مردم بیشتر از مورد ظلم های عمومی قرار نګیرند و از دین ملیت و نژاد و یا مکتبهای اجتماعی سو استفاده نشود
تا مردم خوب نشوند انقلابها فایده ای نخواهند داشت
عوض کردن یک مشت دیکتاتور با یک مشت دیګر حاصلی ندارد بایست مردم خوب دلسوز و مهربان باهم باشند و اتحاد داشته باشند و نګذارند دزدان و غارتګران از آنان سو استفاده کنند وګرنه راه بجایی نخواهد رسید ؟
