رضا خندان، همسر زندانی سیاسی بانو نسرین ستوده، وکیل دادگستری، فعال حقوق بشر و برندۀ جايزۀ ۲۰۱۱ انجمن قلم آمریکا که به جرم دفاع از موکلین خود در “دادگاه های” نظام پر برکت به تحمل ۱۱ سال حبس، ۲۰ سال محرومیت از وکالت و ۲۰ سال ممنوعیت خروج از کشور محکوم شده است، از انصراف او در تجدید نظر خواهی خبر داد.
این خبر خوشی است و بایسته است که دیگر زندانیان سیاسی هم همین کار را بکنند. اصولاً “دادگاه” در نظام پر برکت واژه تهی از معنی است، در قاموس اسلامیستها رعیت ایرانی حق قانونی ندارد و زنان ایرانی نصف آن حق نداشتۀ مردان را دارند.
برای زندانی سیاسی اعلام عدم علاقه به شرکت کردن در “سلسله مراتب قضایی” بهترین راه نه گفتن به بی عدالتی های دستگاه سرکوب رخت قضا پوشیده میباشد.
پیشتر، زندانی سیاسی دیگری، عیسی سحرخیز، از شرکت در مضحکه قضایی “دادگاه” انصراف داده بود.
برو این دام بر مرغ دگر نه
که عنقا را بلند است آشیانه
درود بر بیشمار سیمرغ های ایرانی در بند وحوش اسلامیست باد!
