زنجیره ی گل سرخ ازنگاه برخی سرایندگان این زمانه

 

 

من مسلمانم
قبله ام یک گل سرخ
جانمازم چشمه / مهرم نور
 دشت سجاده من
 من وضو با تپش پنجره ها می گیرم
سهراب سپهری/نگاه کنید به: متن کامل

 چون باغ شود دوباره خرم/ اي بلبل مستمند مسکين
وز سنبل و سوري و سپرغم/ آفاق نگارخانه ي چين
گل ، سرخ و به رخ عرق ز شبنم/تو داده ز کف قرار و تمکين
زان نو گل پيش رس که در غم/ناداده به نار شوق تسکين
‏از سردي دي، فسرده يار آر :  علی اکبر دهخدا

دیدی ای غمگین تر از من/ بعد از آن دیر آشنایی
آمدی خواندی برایم / قصه ی تلخ جدایی
مانده ام سر در گریبان/ بی تو در شب های غمگین
بی تو باشد همدم من/ یاد پیمان های دیرین
آن گل سرخی که دادی/ در سکوت خانه پژمرد
آتش عشق و محبت/ در خزان سینه افسرد
کنون نشسته در نگاهم/ تصویر پر غرور چشمت
یک دم نمی رود از یادم/چشمه های پر نور چشمت
آن گل سرخی که دادی/ در سکوت خانه پژمرد
آتش عشق و محبت/ در خزان سینه افسرد: ایرج جنتی عطایی

کُولی بزن باز، گلگونه ی ناز/ ما سرخ ِ رخسار /از خون خریدیم
ما کاکُل سرخ، عطر گل سرخ/ در باور قفل، رمز کلیدیم
پیرایه یغمائی

سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی/ما را ز سر بریده می ترسانی
ما گر زسر بریده می ترسیدیم/در محفل عاشقان نمی رقصیدیم
در محفل عاشقان خوشا رقصیدن/ دامن زبساط عافیت برچیدن
در دست سر بریده ی خودبردن/دریک یک کوچه کوچه هاگردیدن
سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی/مارا ز سر بریده می ترسانی
ما گر زسر بریده می ترسیدیم در محفل عاشقان نمی رقصیدیم
هرجاکه نگاه میکنم خونین ست/ازخون پرنده ای گلی رنگین ست
درماتم گل پرنده می موید و گل/از داغ دل پرنده داغ آجین است
فانوس هزار شعله اما در باد
می سوزد و سرخوش است و چین واچین است
یعنی که به اشک و مویه خود گم نکنی
از عشق هر آنچه می رسد شیرین است
سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی/مارا ز سر بریده می ترسانی
ما گر زسر بریده می ترسیدیم/در محفل عاشقان نمی رقصیدیم
در آتش وخون پرنده پر خواهد زد/بر بام بلند خانه پر خواهد زد
امشب که دوباره ماه بالا آمد/می آید و باد پشت در خواهد زد
یک ساقه ی سبزدردلم خواهدکاشت/مهتاب بر آن شبنم ترخواهدزد
صدجنگل صبح درهوا می شکفد/خورشید به شاخه هاشررخواهد زد
سیصد گل سرخ، یک گل نصرانی/مارا ز سر بریده می ترسانی
ما گر زسر بریده می ترسیدیم/ در محفل عاشقان نمی رقصیدیم
 محمد اصفهانی 

بگذار تا که ناله زندانیان تو
چندان رسا شود که نگنجد به سینه ها
سیلاب اشک وخون کسان را روانه کن
تا بردمد زخاک , گل سرخ کینه ها
بگذار تا سپیده دم روز انتقام
وقتی که سر براوری از خواب صبحگاه
پیر و جوان و خرد وکلان نعره برکشند
که ای دیو دل سیاه !
مرگت خجسته باد بر انبوه مرد وزن ,
نامت زدوده باد , زطومار سال وماه
نادر نادرپور/نگاه کنید به: متن کامل

بهارا زنده مانی زندگی بخش/به فروردین ما فرخندگی بخش
هنوز اینجا جوانی دلنشین است/هنوز اینجا نفسها آتشین است
مبین کاین شاخه بشکسته ، خشک است/چو فردا بنگری پر بیدمشک است
مگو کاین سرزمینی شوره زار است/چو فردا در رسد ، رشک بهار است
بهارا باش کاین خون گل آلود/برآرد سرخ گل چون آتش از دود
برآید سرخ گل خواهی نخواهی/وگرنه خود صد خزان آرد تباهی
بهارا ، شاد بنشین ، شاد بخرام/بده کام گل و بستان ز گل کام
اگر خود عمر باشد ، سر برآریم/دل و جان در هوای هم گماریم
میان خون و آتش ره گشاییم/ازین موج و ازین طوفان برآییم
هوشنگ ابتهاج (سایه) /نگاه کنید به: متن کامل

بخوان به نام گل سرخ در صحاری شب
که باغ ها همه بیدار و بارور گردند
بخوان ‚ دوباره بخوان ‚ تا کبوتران سپید
به آشیانه ی خونین دوباره برگردند
بخوان به نام گل سرخ در رواق سکوت
که موج و اوج طنینش ز دشت ها گذرد
پیام روشن باران ، ز بام نیلی شب
که رهگذار نسیمش به هر کرانه برد
ز خشک سال چه ترسی
که سد بسی بستند
نه در برابر آب، که در برابر نور
و در برابر آواز، و در برابر شور
در این زمانه ی عسرت
به شاعران زمان برگ رخصتی دادند
که از معاشقه ی سرو و قمری و لاله
سرودها بسرایند ژرف تر از خواب
زلال تر از آب … : شفیعی کدکنی

چه ابرهای خشکی/ چه باغهای جادویی
آن پیر آن حکیم /این میوه های تلخ به شاخ از چه آفرید؟
آن دسته گل چه کس ز کجا چید؟
 مادر ز بهر من/این جاودانه بستر پر را که گسترید؟
 آیا به باد رفت در باغ هر چه بود ؟
 تنها به جای باز/ میوه ی کال گسستگی؟
یاقوت های خون/ تک قطره های لعل
این مهره را که داد
این سرخ گل بگو بگو که به پهلوی من نهاد: سیاوش کسرایی

گل سرخ/گل سرخ/گل سرخ/ او مرا برد به باغ گل سرخ
و به گیسو های مضطربم/ در تاریکی گل سرخی زد
و سر انجام / برگ گل سرخی با من خوابید
ای کبوترهای مفلوج / ای درختان بی تجربه و یائسه
ای پنجره های کور/ زیر قلبم و در اعماق کمرگاهم اکنون
گل سرخی دارد می روید / گل سرخ
سرخ / مثل یک پرچم در رستاخیز
آه من آبستن هستم آبستن آبستن : فروغ فرخزاد

ای تکیه گاه وپناه زیباترین لحظه های پرشکوه و پرعصمت تنهائی وغربت من
ای شط شیرین پرشوکت من
ای با تو من گشته بسیار در کوچه های بزرگ نجابت
در کوچه های فروبسته استجابت
در کوچه باغ گل ساکت نازهایت/ در کوچه باغ گل سرخ شرمم
در کوچه های چه شب های بسیار/ تا ساحل سیمگون سحرگاه رفتن
 مهدی اخوان ثالث

دل من در دل شب خواب پروانه شدن می بیند
مهر صبحدمان داس به دست/خرمن خواب مرا می چیند
آسمانها آبی/ پر مرغان صداقت آبی ست
دیده در آینه ی صبح تو را می بیند
از گریبان تو صبح صادق/ می گشاید پر و بال
تو گل سرخ منی/ تو گل یاسمنی
تو چنان شبنم پاك سحری ؟ نه / از آن پاك تری: حمید مصدق

من دلم ميخواهد خانه اي داشته باشم پر دوست
كنج هر ديوارش دوست هايم بنشينند آرام
گل بگو گل بشنو / هر كسي مي خواهد
وارد خانه ی پر عشق و صفايم گردد
يك سبد بوي گل سرخ به من هديه كند
شرط وارد گشتن/ شست و شوي دل هاست
شرط آن داشتن دل بيرنگ و رياست
بر درش برگ گلي مي كوبم/روي آن با قلم سبز بهار
مي نويسم: اي يار خانه ما اينجاست
تا كه سهراب نپرسد ديگر«خانه دوست كجاست؟»
فریدون مشیری

آن لحظه که مرا به سینه میافشاری
هر پاره ی روح و جانم را/ به کهکشان عشق می سپاری
و همزمان ، با آنچه بر زبان آری
فرشتگان ، در اوج آسمان پرواز می کنند
گویی با هزاران نیرو و توان/سرود همبستگی ساز می کنند
و این موج عشق است که رهسپار می شود
من باله ی هستی را/ در هاله ی گل سرخ می بینم
 
دکتر منوچهر سعا دت نوری / نگاه کنید به: متن کامل

برگرفته از مجموعه سروده های زنجیرها

Meet Iranian Singles

Iranian Singles

Recipient Of The Serena Shim Award

Serena Shim Award
Meet your Persian Love Today!
Meet your Persian Love Today!