با «نهایت تاسف» درگذشت بخش حافظ نظام جنبش 88 موسوم به سبز را به آگاهی هموطنان نازنین میرسانم. این بخش از جنبش که مدتها با تزریق داروهای فریبکاری و دروغپردازی، در پی حفظ نظامش بود، متاسفانه موفق نشد و رخت به «ابدیت» کشید. ما «وفات» این نوزاد عجیب الخلقه ی متعلق به قرون وسطی را [که در جوانی «ناکام» شد و به رحمت ایزدی پیوست] به بازماندگان و جاماندگان این افتضاح بزرگ تاریخی تسلیت گفته و «همدردی» خود را اعلام میداریم.
یادآوری میکنم که این بخش از جنبش، با تاکید یکی از سرکردگانش، جناب آقای دکتر آیت الله سید محمد خاتمی رئیس جمهوری دو دوره ی حکومت کهریزکی اسلامی، به رفیق اعلایش حضرت امام خمینی «زحمت الله علیه» پیوست!
برای این که این بیماری و این «عارضه» به دیگر بخشهای جنبش 88 سرایت نکند و باعث مرگ کلیت آن نشود، فهرست وار بخشی از دلایل مرگ «جانسوز» این «جوان ناکام» را به آگاهی بازماندگان متوفی میرسانم؛ شاید عبرت بگیرند؛ فاعتبرو یا اولی الابصار!
– بخش حافظ نظام جنبش سبز زمانی مرد که آقای اکبر گنجی در ناف امریکا، ایرانیانی را که پرچم شیر و خورشید نشان در دست داشتند، با زبانی تند از محل اعتصاب غذا بیرون کرد.
– بخش حافظ نظام جنبش 88 زمانی کله پا شد که تظاهرات خارج کشوری مخالفان حکومتی در ناف امریکا و اروپا از سوی متولیان صادراتی بخش حافظ نظام این جریان، تحمل نشده، به درگیری کشانده شد.
– بخش حافظ نظام جنبش 88 زمانی رو به قبله شد که رهبرانش از بازگشت به دوران طلایی خمینی سخن گفتند و خواستار اجرای «بی تنازل» قانون اساسی جمهوری اسلامی [که براساس صغارت ملت و دست دوم انگاشتن زنان و دگراندیشان است] شدند.
– بخش حافظ نظام کهریزکی اسلامی زمانی ریق رحمت را سر کشید که متولیانش نه «سنگسار» را محکوم کردند و نه کشتار دگراندیشان و دگرباشان را و کلی هم برای این کشتارها آیه و حدیث به خورد ملت دادند.
– بخش حافظ نظام کهریزکی اسلامی وقتی «شربت شهادت» را سر کشید که حضرت آقای آیت الله دکتر محسن کدیور در ناف امریکا، به مردم «سور» زد و شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» را با یک شعار تقلبی من درآوردی جابجا کرد.
– بخش حافظ نظام جنبش سبز زمانی به پایان عمرش نزدیک شد که جناب علیرضا علوی تبار مدعی شد که در ایران «چیزی» به نام «جنبش زنان» وجود خارجی ندارد.
– بخش حافظ نظام جنبش سبز زمانی به لقاء الله پیوست که رهبران آن، شعار حکومت ایرانی و جمهوری ایرانی را «ساختارشکنانه» ارزیابی کردند و از آن «تبری» جستند.
– بخش حافظ نظام جنبش سبز زمانی کله پا شد که جناب آقای میرحسین موسوی، به عیالش خانم زهرا رهنورد [با آن حجاب گلگلی] لقب مهمترین زن روشنفکر ایرانی را داد.
– بخش حافظ نظام جنبش سبز زمانی دار فانی را وداع گفت که حضرت سید محمد خاتمی، خواست کلیدی آزادیهای اجتماعی جوانان و زنان ایرانی را «ولنگاری» ارزیابی کرد.
– بخش حافظ نظام جنبش سبز زمانی سر به نیست شد که متولیانش کوشیدند این جنبش پرشور را به دعواهای درون جناحی متولیان حکومتی تقلیل و تخفیف بدهند.
– بخش حافظ نظام جمهوری کهریزکی اسلامی وقتی کله پا شد که سر کار علیه بانو شیرین عبادی برنده ی جایزه ی «جنگ نوبل» شیخ حسینعلی منتظری را پدر حقوق بشر نامید؛ چیزی که حتما خود معظم اله را کلی در گورش به خنده واخواهد داشت!
مرگ «البته نابهنگام» این «نوزاد عجیب الخلقه» را به عزادارانش «تسلیت» گفته، میکوشم بیشتر مواظب بخش غیرحکومتی جنبش 88 باشم؛ بخشی که از همان آغاز برای رسیدن به آزادی و دموکراسی و شهروندسالاری تلاش میکرد و میکند و خواهد کرد؛ بخشی که همیشه زیر دست و پای این «هشت پای حافظ نظام کهریزکی اسلامی» دست و پا میزد [که امیدوارم دیگر نزند] بخشی که در قرن بیست و یکم دیگر نمیخواهد به خرافات و دعواهای درون جناحی حاکمان جنایتکار ماضی و حال و مضارع حکومت کهریزکی اسلامی تن در دهد و ایران را آزاد و آباد و مدرن و متمدن میخواهد.
نادره افشاری
