توحش اعمال شده از سوی وحوش اسلامیست در روانشاد عزت الله سحابی که منجر به قتل دختر او، ، شد؛ امر جدیدی نیست، حافظه ایران مملو از ایندست بربریت های نظام پر برکت است که هر روز ابعاد جدیدتری بخود میگیرد.
ولی چونکه گروهی که این بلا سرشان آمده پا را توی یک کفش کرده که الا بلا باید همین وحوش را ” اصلاح کرد ” و این کار زمان میبرد؛ پر بدک نباشد دگر باره پندی را که در طول تاریخ به دلیل نیاز جامعه به شنیدنش دلسوزان مختلف با الفاظ گونه گون تکرار کرده اند، دگر باره از زبان هاتفی، به گوش هوش شنید:
اگر بیضۀ زاغ ظلمت سرشت
نهی زیر طاووس باغ بهشت
بهنگام آن بیضه پروردنش
ز انجیر جنّت دهی ارزنش
دهی آبش از چشمۀ سلسبیل
بدان بیضه دم در دمد جبرئیل
شود عاقبت بیضۀ زاغ زاغ
برد رنج بیهوده طاووس باغ
آیا سی و دو سال رنج بیهوده بردن هنوز کافی نیست؟
