مردم ما بسیار باهوش هستند و اول برای حفظ موقعیت خود یک تاکتیکی را انتخاب میکنند که متاسفانه این تاکتیک در مدت کوتاهی تبدیل به استراتژی میشود…مثل مبارزه با حجاب اجباری…بجا آنکه یک روز همه روسری‌ها را بکنند و به خیابان بیایند..انواع و اقسام راه‌های لجبازی و دهان کجی به حجاب را انتخاب میکنند….به جای آنکه برای اعتراض یک بار ۵۰۰۰۰۰ نفر جلوی زندان‌ها جمع شوند پوستر و بیانیه و نماهنگ درست میکنیم….بار اول و دوم برای بر انگیختن افکار عمومی است ولی بعد دیگر با همین ارضا میشویم و این کار‌ها استرتگی مبارزه میشود… و از آنجا که هیچ پشتوانهٔ حرکت اجتماعی فعالی را ندارد دیگر آنقدر هم تاثیری ندارد از طرف دیگر مردم حاضر نیستند هیچ هزینه بدهند: شرط اول مبارزه کردن قبول انست که هر مبارزه ی هزینه دارد…و الان ۱۰۰ سالی است که ما ثابت کرده ایم حاضر به دادن هیچ هزینه ی نیستیم حتی ندادن قبض گاز!
باید صبور باشیم و واقعیت موجود در جامعه را بپذریم تا اینکه به آن بلوغ اجتماعی برسیم که بدانیم لیاقت ما این همه خواری و ذلت نیست و بر انداختن چنین نظام فاسد و پوسیده ای هیچ کاری ندارد و اگر هنوز پا بر جاست چون ما هم هیچ کاری نمیکنیم…
آباد باش‌ای ایران، آزاد باش‌ای ایران
از ما فرزندان خود….
نوشته شده در Uncategorized
