حرامزاده‌های بی‌شرف

شهرت تارانتینو به سال‌های دهه ۹۰ میلادی برمی‌گردد که فیلم‌های او با
داستان‌های غیر خطی و رویکرد به خشونت اغراق‌آمیز نظر تماشاگران را جلب
کرد. فیلم‌های تارانتینو از برخی جهات شباهت‌هایی دارند با فیلم‌های وسترن
ایتالیایی، که به آنها «وسترن اسپاگتی» هم گفته‌اند. تارانتینو عاشق
سینماست و مانند ژان لوک گدار در فیلم‌هایش به فیلم‌های دیگر، از جمله به
فیلم‌های جان فورد و سر جیو لئونه (Sergio Leone) ارجاع می دهد و گاهی حتی
از موسیقی فیلم‌های دیگر نیز استفاده می‌کند.
فیلم‌های او بیشتر اقتباس از رمان است. به‌خصوص رمان‌های جنایی‌نویس
آمریکایی «المور لئونارد» Elmore) (Leonard دستمایه‌ی نخستین فیلم‌های او
بوده است. تارانتینو چنان به آثار این رمان‌نویس علاقه داشت که در در
چهارده سالگی یکی از کتاب‌های او را از کتابفروشی کش رفت و چوبش را هم
خورد.
 
>>>