لُب کلام یادداشت سید محمد خاتمی به بهانۀ آمنه بهرامی :
“آیا در عرصه زندگی سیاسی و اجتماعی نیز نمی توان از آمنه آموخت و بحران را با آرامش و تنش را با احترام به یکدیگر و پاس داشت حق و حرمت انسان و دوری از غرور – بخصوص آنان که قدرت بیشتری دارند – سودا کرد؟”
به عبارت دیگر؛ پس از آن درخواست “عفو “ از خدایگان امام علی آقا رهبر برای ظلمی که ملت به او کرده، این دومین بار در چند ماه اخیر است که نماد “اصلاح طلبان ” از همان دست خدمات برای حفظ نظام پربرکت میکند.
توقعی که خاتمی در این چارچوب در “عرصه زندگی سیاسی ” ایران دارد؛ عین این میماند که آمنه با علم به اینکه اسید پاش وحشی (نظام پر برکت) به توحشش (سرکوب مردم) افتخار میکند و آنرا ادامه میدهد(اعدام و شکنجه و کهریزک کاری)؛ او را ببخشد، درک و پاس بدارد.
طفلک کشته مرده های خارج نشین خاتمی که برایش یقه جر میدادند. حالا باید نظاره گر سواری گرفتن “رهبر اصلاحات ” از فاجعه و بزرگواری آمنه به نفع وحوش اسلامیست هم صنف باشند و جز فرصت های سوخته و مشتی توهمات “اصلاح پذیر ” بودن وحوش، چیزی هم برای آنهمه ابراز عشق و علاقه گیرشون نیامده.
تبریک
