ماه گذشته خدایگان امام معصوم زنده علی آقا رهبر امر کرد:
“لزوماً هر کتابی مفید نیست و نمیتوان بازار کتاب را آزاد گذاشت تا کتابهای مضر وارد جامعه شوند.”
این هم از نتایج امر داهیانه:
“فریبا نباتی: ما در انتشارات پیدایش، کتاب «خسرو و شیرین» را ٧ بار منتشر کردهایم … این بار برای دریافت مجوز به ارشاد رفت که وقتی کتاب را برگرداندند، چندین و چند مورد اصلاحیه هم بدان وارد کردهاند.
یکی از اصلاحیههایی که به منظومه نظامی گنجهای وارد شده حذف این مصرع است؛
چو مست از جام می نگذاشت باقی
دیگر حذفیات اعلام شده شامل موضوعاتی چون به خلوت رفتن، آغوش، گرفتن دست و از اینگونه موارد است.”
به عبارت دیگر؛ بنابر این معیار، قاعدتاً بجز نظامی و دیگر بزرگان همچون حافظ، سعدی، خیام، مولانا ….؛حتی اشعار بند تنبانی “امام” خمینی هم ایراد اسلامیستی دارد و باید حذف شوند؛ برای نمونه:
در میخانه گشایید به رویم که دمی
درد دل را به می و ساقی میخواره کنم
از لب تشنگان بازمانده یاد کُن
ساغرت لبریز گردد، مستیت افزون شود
یک امشبی که در آغوش ماه تابانم
ز هر چه در دو جهان است روی گردانم
تبریک