این جمعه شب “کپنهاگ” نمایشنامه جنجالی مایکل فرین، به ترجمه فارسی حمید احیاء، توسط گروه تاتر داروگ نمایش خوانی میشود. در این نمایشنامه دو دانشمند اتمی به جان هم می‌افتند تا روشن کنند گناه کدامیک سنگین تر است: ورنر هایزنبرگ، دانشمند آلمانی که موفق نشد برای هیتلر بمب بسازد و در نتیجه کسی را نکشت، یا نیلز بور دانشمند دانمارکی که نقشی بقول خودش “کوچک” در قتل عام اتمی صد هزار انسان را داشت. هایزنبرگ و نیلز بور پیش از جنگ جهانی دوم استاد و شاگرد، همکار و دوست صمیمی بودند، ولی پس از شروع جنگ، هنگامی که دانمارک تحت اشغال نیروهای نازی در میاید، هایزنبرگِ پیروزبه دیدن نیلز بورِ شکست خورده می آید و با او ملاقات می کند. اینکه این دو غول فیزیک اتمی در ملاقتشان چه به هم گفتند؛ هایزنبرگ از بور چه اطلاعاتی خواست و بور چه جوابی داد یکی از اسرار تاریخ مانده است. نمایشنامه “کپنهاگ” این لحظه نامعلوم تاریخ را میشکافد و جوانب اخلاقی، فلسفی، علمی، و احساسی ساختن سلاح اتمی را بررسی می‌کند. “کپنهاگ” با بحث پیرامون نظریه ی فیزیکی “عدم قطعیت” به موضوع همکاری بین دانشمندان (و یا روشنفکران) با حاکمیت پرداخته و این سئوال را مطرح می کند که آیا یک دانشمند می تواند سلاح اتمی در اختیار یک دیکتاتور بگذارد. منتقدین تاتر لندن و نیویورک این نمایشنامه را به عنوان بهترین نمایشنامه ی سال 1998 انتخاب کردند.
در ادامه “جشنواره” سه روزه نمایش خوانی داروگ، شنبه شب گروه داروگ نمایشنامه معروف “مالی سوینی” اثر برایان فریل نمایشنامه نویس معاصر ایرلندی را نمایش خوانی می‌کند. مالی سوینی زن نابینایست که در سنّ چهل و یکسالگی بوسیله عمل جراحی چشم بدنیا می گشاید. ولی این عمل دنیای او را به هم ریخته و او را به دنیائی ناشناخته تبعید می کند. سه شخصیت این نمایشنامه، مالی سوئینی، همسرش، و جراح چشمش، هریک از دید خود این داستان را روایت می کنند. در این نمایشنامه برایان فریل با زبان بسیار زیبا و رنگارنگ خود به موضوع بینائی و ندیدن و نابینائی و دیدن می پردازد. در سال 1996 مالی سوئینی جایزه ی بهترین نمایشنامه ی غیرآمریکائی سال را از انجمن منتقدین تاتر نیویورک دریافت کرد.
یک شنبه شب گروه داروگ “جاده، چهار مکالمه” اثر نمایشنامه نویس ایرانی یوریک کریم مسیحی را اجرا می‌کند. این نمایشنامه از چهار مکالمه جداگانه به نامهای باران بهار، چله ی تابستان، بعدازظهر پایٔیزی، و باد زمستانی تشکیل شده است. هر یک از این مکالمه ها در اتومبیلی در حال سفر اتفاق می افتد و هر یک تصویری بسیار گویا از روابط انسان ها در ایران امروز ارائه می دهد. یوریک کریم مسیحی که طراح و عکاس و منتقد سینما و عکاسی است هر مکالمه ای را همچون عکسی در برابر ما قرار می دهد و آرام آرام لایه های گوناگون آدم های حاضر در عکس را برای ما عیان می سازد.
