پسری با دوچرخه

برادران داردن، فیلمسازان برجسته بلژیکی با هر فیلمی که می‌سازند،
تماشاگرانشان را نیز می‌سازند. آن‌ها شکل دیگری از دیدن را به تماشاگر
ارائه می‌دهند. این دو کارگردان قضاوت نمی‌کنند، آن‌ها تنها واقعیت را، که
غالباً با دوربین‌های روی دست می‌گیرند، نشان می‌دهند. بیشتر فیلم‌های این
دو نه فقط از دکور و نور‌پردازی، بلکه از موسیقی هم خالی است تا تماشاگر
احساساتی نشود. آن‌ها غالباً از نور طبیعی استفاده می‌کنند. فیلم‌های این
دو بیشتر به حاشیه جامعه می‌پردازند و مشکلات حاشیه را به متن جامعه نشان
می‌دهند. زندگی فقیران، معتادان و آوارگان موضوع این فیلم‌هاست. >>>