“شاه شاهان آفریقا” را نیمه عریان بر زمین میکشند. او را در لوله فاضلاب یافتهاند. زندگی را گدائی میکند. در نگاه بیفروغ صدام نیز، وقتی دست سربازی او را از سوراخ بیرون میکشید، همین التماس موج میزد.
پاسخ قذافی گلوله است برای سر و سینه، و چاقو بر شرمگاه، که به نفرت تمام فرو میشود. دیکتاتور را بر خاک ذلت میکشند و جهان باز میبیند که در پشت آنهمه غرور و تفرعن، تن نحیف آدمی است؛ کودکی فقیر که قهرمانی محبوب بود، و قدرت نامحدود به دیکتاتوری منفور مبدلش ساخت.
باراک اوباما رئیسجمهور آمریکا میگوید: “کشته شدن معمر قذافی، دیکتاتور لیبی، نشان داد که حکمرانی با سیاست مشت آهنین محتوم به پایان است. برای چهار دهه رژیم قذافی با مشت آهنین بر مردم لیبی حکومت کرد. در لیبی حقوق بشر رعایت نشد، شهروندان عادی بیگناه بازداشت شدند، مورد ضرب و جرح قرار گرفتند و کشته شدند، ثروت لیبی به هدر رفت و بسیاری از مردم …
