به بست نشینان وال استریت
————————
در راه که می آمدم
تا به اردوی شما بپیوندم
زن جوانی را دیدم
که می خواست سیگارش را روشن کند.
او نه کبریتی خرید
نه فندکی گدایی کرد.
به سادگی از مردی
که سیگار می کشید پرسید:
“می شود آتشتان را وام بگیرم؟”
و بازتابِ سرخی آتش را
در چشم های درخشان مرد
بازشناخت.
آری
با یک آتش
می توان بیش از یک سیگار گیراند.
آتش، ملک همگان است
و “به هر کس به اندازه ی نیازش.”1
ای ناباوران
به “دست غیبی بازار”! 2
شوخی نمی کنم
آتشِ اشتراک در اردوگاه شما
بی شک
آتشین سنتِ دودی های ماست.
آتش پرفروغ تان بی دود باد!
مجید نفیسی
هشتم نوامبر 2011
1ـ کارل مارکس: “نقد برنامه گوتا”.
2ـ آدام اسمیت:”ثروت ملل”.
