علياء ماجده المهدی؛ يک دختر ۲۰ ساله مصری ساکن قاهره، عکس های برهنهای از خود را در کنار این متن در وبلاگش قرار داده:
” …. کتاب های هنری را پنهان کرده، مجسمه های برهنه را بشکنيد، سپس در برابر آينه لخت شويد و بدن های خود را که با ديد تحقیرآمیز به آنها نگاه می کنید به آتش بکشید تا پيش از فرستادن اهانتهايی با مضمون تبعیض جنسی به من و نفی حق آزادی بیان من، برای همیشه از عقده های جنسی خود رها شويد.”
در عصر ارتباطات و تسهیل مسافرت و دیدن ولی نداشتن آزادیهایی که در بعضی نقاط جهان حاکم است؛ میزان تحمل ظلم پذیری کاهش پیدا کرده.
در اکثریت قاطع کشورهای مسلمان؛ علاوه بر از دیدگاه دینی، زنان در قوانین شهروند درجه دو محسوب میشوند و مردان کم و بیش بر آنان قیمومیت دارند.
با در نظر گرفتن یورش اسلامیستها در مصر برای تحمیل هرچه بیشتر ایدئولوژی توحش به جامعه خصوصاً علیه زنان؛ ناگفته پیداست که این نحوه اعتراض علیاء گویای از جان گذشتن و از سر استیصال است.
سئوال:
آیا بر همه خصوصاً ایرانیان که در عین این بلا گرفتار میباشند واجب بشری و آزادیخواهی نمیباشد که در دفاع از تلاش او و همرزمان او ساکت ننشینند؟
ای که دستت میرسد کاری بکن!
تبریک
