بانو ملوک ضرابی و استاد انوشیروان روحانی در شو “هوای تازه” که در سال ۱۳۵۶ برای تولد شاه تهیه شده بود.
ملوک کاشانی معروف به ملوک ضرابی در خانواده ای مذهبی در کاشان به دنیا آمد. پدرش حاج حسین فرش فروش صدای خوبی داشت و هر روز بعد از نماز، دعای دوازده امام می خواند. او این صدای خوش را از پدر به ارث برد ولی در آن زمان نمی گداشتند یک دختر آواز بخواند. مرحوم طاهرزاده او را در منزل عین السلطان دید و صدایش را شنید و از صدای او خوشش آمد و به مدت دو سال به او تعلیم آواز داد. مرحوم حاج خان عین الدوله هم در منزل عین السلطان رفت و آمد داشت. یک سال هم او به ملوک جوان نواختن ضرب و ضربی خواندن را آموخت
در یک مهمانی در منزل شیخ الملک اورنگ با قمرالملوک وزیری که 13 سال از او بزدگتر بود آشنا می شود و قمر که در آن زمان خواننده مشهوری بود از ملوک می خواهد که یک ترانه بخواند. او با خوشحالی این دعوت را می پذیرد و یک آهنگ ضربی اجرا می کند که بسیار مودد استقبال قرار می گیرد. از آن تاریخ کم کم صفحه هایی از آوازهای او منتشر شد و مین باشیان از او دعوت کرد که در رادیو بخواند. اولین ترانه ای که در رادیو اجرا کرد، ترانه “کیستی” ساخته حسین یاحقی بود که با همکاری مرتضی محجوبی، حبیب سماعی، ابوالحسن صبا و حسین تهرانی اجرا شد. از آهنگهایی که بسیار مورد توجه مردم قرار گرفت می توان از “عاشقم من”، “چه خوش صید دلم کردی”، “تو رفتی و عهد خود شکستی” و “خسرو حسن” نام برد. او همیشه ضرب خود را همراه داشت و در هر فرصتی شروع به نواختن آن می کرد
او علاوه بر کار رادیو جزو اولین هنرپیشگان زن ایرانی است که بر روی صحنه تئاتر ظاهر شد. نمایشنامه های خسرو و شیرین، عدالت و لیلی و مجنون با همکاری او به روی صحنه آمد
ملوک ضرابی در سن 89 سالگی در سال 1378 در تهران زندگی را وداع گفت
ملوک ضرابی عاشق نیکوکاری و احسان به هم نوعان بود و چون از داشتن فرزند محروم بود آنچه می توانست برای کودکان یتیم انجام میداد و آنها را نزد خود می برد و به پرورش و تربیت آنان همت می گماشت
منابع
مصاحبه با ملوک ضرابی. تماشا، شماره 258، 4 اردیبهشت 1355
