همانطور که خداباوران به خلق جهان باور دارند، مارکسیست ها هم به خلق تمدن طبق ماتریالیسم تاریخیشان باور دارند.
آنها تمدن را نه علمی بلکه متناسب با جهان بینی خودشان تعریف میکنند. مثلن یکی از افسانه هایی که مارکسیستها ساخته اند و بعنوان ماتریالیسم تاریخی از آن دفاع میکنند، تقسیم دوران های تاریخ بر حسب شیوه تولید آنهاست.
آنها دوران های تاریخی را به نظام قبیله ای (کمونهای اولیه)، برده داری، سیستم تولید آسیایی، سیستم تولید ژرمنی، دوران آنتیک، فنودالیسم و سرمایه داری تقسیم میکنند و معتقدند که سوسیالیسم و کمونیسم هم پس از آن میایند و گویا – آنطور که مارکس میگوید – آنها سیستمی میباشند که آنتاگونیسم حاصل از شیوه تولید در جامعه سرمایه داری را برطرف میکنند.
ولی آیا این تقسیم بندی ها و این نگاه به تمدن پاسخی برای یافتن علتهای اختلاف میان فقیر و غنی در جهان میباشد؟
برای یافتن پاسخهای تازه اینجا کلیک کنید
