این روزها بازار نامههای سرگشاده نگاشتن به خدایگان امام معصوم علی آقا رهبر سکه است. یکی آه و ناله میکند که ای “رهبر فرزانه” بیا و ببین بنام تو چه کارها که نمیکنند و دیگری توپ و تشر و هشدار.
نامه نگاران در ایران بعضاً با جانشان بازی میکنند و آنانی هم که در خارج تشریف دارند با الفاظ.
البته وجه مشترک در بسیاری از این انشاءها همان دلنگرانی برای آبروی “اسلام عزیز” است و ضربههایی که از خدایگان خورده.
سئوال:
آیا گفتار و کردار دیگر رهبران نظام پربرکت به اعتلای “اسلام عزیز” کمک کرده؟
کدام کار رهبران ریز و درشت نظام پربرکت غیر اسلامی بوده؟
آیا دین و آیینی وجود دارد که در جایگاه قدرت “رحمانی” رفتار کرده باشد؟
آیا زمان آن نرسیده که بن مایۀ همۀ نامههای سرگشاده طرد اسلام از قدرت باشد؟
تبریک
