در مورد بستن خانه ی سینما

پس از انحلال خانه ی سینما در ایران، اعتراضاتی به شکل سخنرانی و استرداد جوائز ، انتشار بیانیه ، و چاپ اشعار انتقاد آمیز صورت گرفته که خلاصه ی آن بقرار زیر است

١- بهمن فرمان‌آرا،‌ سینماگر نامدار ایران و کارگردان فیلم‌های «بوی کافور عطر یاس»‌ و «خانه‌ای روی آب» سه سیمرغ بلورینی که از جشنواره فجر دریافت کرده بود به دفتر جشنواره تحویل داد.

بهمن فرمان‌آرا همچنین با انتشار بیانیه‌ای از سینماگران خواست متحد مانده و از دادن فیلم‌هایشان به جشنواره فیلم فجر خودداری کنند. متن کامل بیانیه فرمان‌آرا به شرح زیر است: «بالاخره خواسته مردی که سینما را نمی‌شناسد، عملی شد و خانه سینما فتح شد. وقتی معاونتی که دستور کارش گسترش و حمایت سینما است برای تسویه حساب‌های شخصی خانه‌ی سینما تنها سنگر تشکل‌های صنفی سینما را منحل می‌کند، چیزی که او نمی‌داند این است که ما هر کجا که جمع شویم نامش خانه‌ی سینما است. ایشان ممکن است چون همیشه جزو بدنه سینمای دولتی بوده است نداد که چه مشکلاتی اهالی واقعی سینما برای زندگی کردن دارند وگرنه پشت قبای وزیری که از پیام نور به پیام تاریکی تنزل کرده است، قایم نمی‌شد و این اعمال زشت را انجام نمی‌داد. می‌دانم که هیچ سمی مهلک‌تر از بی‌اعتباری در حرفه‌ای که برای خود گزیده‌اید، نمی‌باشد. اعضای محترم خانه‌ی سینما اگر متحد بمانید و همگی از دادن فیلم‌هایتان به جشنواره فیلم فجر خودداری بنمایید این اعمال ناشایست به سرعت خاتمه می‌یابد. من امروز به دلیل توهینی که به سینمای مملکت شده است توسط پیک سیمرغ‌های بلورینی که اکنون گل‌آلود شده‌اند به دفتر جشنواره پس می‌فرستم و به آن دسته از دوستان سینمایی که در پس پرده با معاونت سینمایی فالوده می‌خورند می‌گویم که سی سکه نقره به یهودای اصلی وفا نکرد و شما هم از آن خیری نخواهید دید. بهمن فرمان‌آرا : ۱۷/۱۰/۱۳۹۰»

http://asre-nou.net/php/view_print_version.php?objnr=18850

٢- عزت الله انتظامی بازیگر بزرگ تٔاتر ایران در نامه‌اي سرگشاده به مسئولان کشور، از انحلال خانه‌سينما اظهار تاسف كرد. در نامه انتظامي به مديران كشور آمده است: «پروردگارا، کمک کن ما یکدیگر را دوست داشته باشیم و به هم رحم کنیم …اگر با مدیرانِ خانه سینما اختلاف نظر دارید، اگر به عملکرد مدیری ایراد دارید و بدبختانه تعامل نمی‌شود …چرا خانه ما را ویران می‌کنید …آخر چرا خانه سینما …؟ خانه سینما متعلق به تک تکِ اعضایِ هنرمند و زحمت کشِ خانه سینماست … آیا نمی‌شود با قانون و مقررات و صبر و حوصله درکنارِ هم، همه باهم مشکلات را حل کنیم …؟ این خانه از آنِ ماست … جامعه اصنافِ سینمای ایران و هزاران نفر که عاشقانه در سینما فعالیت می‌کنند … ما حرمتِ مهمان را داریم، به امیدِ آنکه حرمتِ ما حفظ شود … ما ایرانی هستیم … ایرانی … الله اکبر … همه مشاغل در کشورِ ما دارای اتحادیه و سندیکا هستند. وجودِ صنف، نشانِ توجه و پیشرفتِ تحول در جامعه مدنی ست … آیا انحلالِ این خانه عظیم، نشانِ تحول است …؟

من به عنوان یکی از خادمانِ سینمای نجیبِ ایران، به عنوانِ سپید موی این هنرِ شریف و فاخر از فرزندانِ با عقل و خردم انتظار دارم درکنارِ یکدیگر با تعامل و همفکری و دوستی، هنرمندانه و به دور از اختلافِ سلیقه‌های شخصی، مشکلِ پیش آمده را حل کنند. بیایید عاقلانه بیاندیشیم، اگر گوشه‌ای از ساختمانِ خانه سینما به علتی احتیاج به تعمیر دارد … شما را به خدا قسم، شما را به خدا قسم، همه بنا را خراب و نابود نکنید …

چه زود … دیر می‌شود. عزت الله انتظامی : هجدهم دیماه یکهزار و سیصد و نود»

http://asre-nou.net/php/view_print_version.php?objnr=18872

٣- محمد جلالی چیمه (م. سحر) شاعرمتهور ایران طی یک نامۀ سرگشاده خطاب به عزت الله انتظامی چنین سروده است:

عزت الله انتظامی را

زمن ای قاصد دیار بگوی

خانه از پایبست ویران است

این سخن را هزار بار بگوی !

خانه سینما کجا بوده ست

هرگز آباد طی سی و سه سال ؟

که کنون گشته در خرابی آن

دلت از بار ِ غصه مالامال ؟

چون توان داشت در دهی ویران