تاریخ تعریف زمان است؛ شرح وقایع اتفاق افتاده در زمانی که گذشته، حک و اصلاح پذیر هم نمیباشد.
آینده زمان در پیش است؛ با درس از تاریخ میشود تصمیمهای صحیح تر گرفت و یا حداقل، اشتباهات گذشته را تکرار نکرد.
اگر دو تعریف بالا از واقعیت دور نباشد؛ آنگاه میشود گفت آن گروه های سیاسی در ایران که هنوز ساز سیاستهای شکست خوردۀ خود را میزنند و در پی رفع و رجوع سابقه عمل میباشند، مانند کالت مجاهدین و حزب خائن توده، راه به دهی نخواهند برد.
در صدر فهرست شکست خوردگان ناموخته درس تاریخ، نهضت آزادی ملی- مذهبی ها قرار دارد.
البته باید حساب کادر را از رهبران جدا کرد، ولیکن وقتی پس از سی و سه سال توحش بدون انقطاع وحوش اسلامی، ملی-مذهبی ها که بر سر کار آوردن آنان نقش داشته و در ددمنشی ها همدستی کرده، هنوز ابعاد فاجعه را درک نکرده و در همان افکار شارلاتان علی شریعتی و اباطیل بازرگان و “امام راحل” گیر کرده اند، خوب، در بهترین وجه، ابله تشریف دارند دیگه.
بابا جان؛ عصر دموکراسی است؛ نه در قالب دین ممکن است و نه با دیکتاتوری زحمتکشان و نه هیچ معجون دیگر.
تبریک
