نوکر صفتی در تکریم اربابان جانی و عمله ظلم پدیدۀ بد خیم جدیدی در ایران نیست؛ ولیکن عمال نظام پربرکت مسلمین “اصلاح طلب” و غیره شورش را درآورده اند. دو نمونه:
بنابر اسناد و شواهد غیرقابل انکار، خمینی جانی بالفطره و ایرانی کُش قهاری بوده، نخست وزیر محبوبش، میر حسین موسوی خامنه، خواهان بازگرداندن ایران “به دوران طلایی” او میباشند.
جدیدترین نمونه؛ محمد خاتمی؛ سردسته و نماد “اصلاح طلبان” است که هشت سال مردم را در دوران ریاست جمهوریش سر کار گذاشت، جانهای بسیاری هزینه نیرنگ او شد و بیشمار دیگری زندانی و آواره .
در “انتخابات” اخیر به رغم اینکه همدستان او رسماً اعلام تحریم کرده بودند، خاتمی به آنها پشت کرد و “رأی” داد.
مصطفی تاجزاده؛ یکی از مقامات اجرایی رده بالای مسلمین حاکم که اکنون بدلیل شکست جناحش در دعوا بر سر قدرت و ثروت در زندان است و خوشبختانه میتواند مرتباً نامه سرگشاده بنویسد و منتشر کند گفته:
“حتما [ رأی دادن خاتمی] دلایلی داشته هم چنان که رای ندادن ما با ادله‌ای منطقی همراه بوده است؛ از این‌رو حفظ شان و کرامت خاتمی نه‌تنها وظیفۀ دوستدارانش؛ بلکه وظیفه منتقدانش نیز هست. توهین به خاتمی توهین به همه ماست.”
تنها راه رهایی از بختک حاکمیت اینان، تلاش بی امان برای سرنگونی کلیت مسلمین ایرانی کُش و ایران ویران کُن است و لاغیر.
تبریک
