رسم بر این است که با فرارسیدن نوروز – آنها که در صدر امور هستند، افرادی را که به جرایم مختلف در زندان بوده اند را مورد عفو قرار دهند. البته آزاد نمودن افرادی که به دلیل جرم شخصی مانند کشیدن چک بی محل در زندان هستند، به دستور شخص ٽاڵٽ -که در این جریان متضرر نشده اند – در واقع بخشیدن از کیسه خلیفه به حساب می اید. اما وقتی می توان از حسن نیت تصمیم گیرنده صحبت کرد که –مخالف-خود را بدون هیچ پیش شرط و به مناسبت رسیدن نوروز فرخنده از زندان ها آزاد نماید.
با آرزوی آزادی همه زندانیان سیاسی – و با آرزوی نوروزی که “جرم سیاسی” واژه ای به تاریخ سپرده شده در فرهنگ ما بشمار اید و هیچ انسانی به جرم مخالفت با حکومت در زندان نباشد.
