چگونه پس از سه دهه اپوزیسیون نظام اسلامی همان شیوه های نوچه پروری را در پیش گرفته است
به جای ایجاد یک اپوزیسیون دمکراتیک از پایین به شیوه های نوچه پروری از بالا و ایجاد یک اپوزیسیون حرفشنو و پذیرا ی دیکتاتوری روی آورده ایم
کنفرانس های استکهلم و واشینگتن با دور زدن سازمان های سیاسی و روی آوردن به افراد و دست چین کردن آنها نه تنها کمکی به شکل گیری یک اپوزیسیون دمکراتیک نمی کنند که در حقیقت به گونه ای در جهت تخریب و اخلال در امر شکل گیری و وحدت جریانات سیاسی قدم گذاشته اند
چرا چنین می کنند ، چرا از مراجعه به احزاب و سازمان های سیاسی وحشت دارند ، چرا برخی از این آقایان به دنبال اتمیزه کردن جامعه سیاسی ایرانیان خارج از کشور هستند ؟
تحول از درون یا نشستن در اتاق انتظار ؟ کدآمیک بیشتر آینده دمکراسی در ایران را تضمین خواهد کرد ؟
چرا روسیه از تنش در مناسبات جمهوری اسلامی ایران و غرب و اسرائیل استقبال می کند ؟
منافع روس ها در حفظ وضعیت موجود در چیست ؟
