این سوسن است که میخواند

(تحفه ی ناچیز تقدیم به میرزای عزیز)

تقریبا یک ماه و یک هفته از هشتمین سالگرد فوت “سوسن” [۱۴ اردیبهشت ۱۳۸۳]، مردمی ترین خواننده کوچه و بازار در تاریخ ایران معاصر میگذرد. مرگی در فقر و عدم هیچ گونه کمک در “تهران جلس”.

توفو روزگار، توفو.

مسلما هر کدام از ما خاطرات جوانی و کودکی خویش را از سوسن داشته و با آنها بزرگ شده ایم.

گفته اند نامش “مهناز” بود، که نبوده است. و نوشته اند که “شمس المولوک حمیدی” است، که نیست.

اسم و فامیل واقعی اش “گل اندام طاهر خوانی” بود. ما همه اما او را به نام هنریش “سوسن” شناخته و میشناسیم.

پیوندهای زیر دو تا از مورد علاقه ترین پیوندهای است که تا به حال در مورد وی پیدا کرده ام.

———————-
http://www.parand.se/t-yadmane-sousan.htm
———————-
http://www.parand.se/t-yadmane-sousan-panevis.htm
———————-

و این ضمنا دعوتی است از تمامی دوستداران “سوسن” برای درج خاطرات خویش از او و آهنگ هایش در اینجا.

آخر هفته خوشی داشته باشید.

یاد آر ز شمع مرده، یاد آر.