زمان زير پای آرزو میلرزد
سينه اميد میشکافد تا ایثار کند آن قلب
که هنوز ميطييد برای رویای سحر
برای ساحلی آسوده
برای دشتی سبز
آغوشیی شيرين
برای فراموشی درد
در زمان خوبان
—
شبهی آمد
گفت آسمان و بهشت ازان ما
زمين خشك و ترس جهنم روزی شما
لذتها كوتاه درحفافه لحظه
یک خنده یک چشمک
زندگی روز به روز بی دريغ از ديروز
و زمين شكاف میخورد چون هر بار
خون سياه جاری میشود در جويبار
کجاست آن جرقه
که به آتش بکشد این خون سیاه
تا آسمان سياه شود
با كره های بهشت عذا دار شوند
زمين و جهنم یک مکان یک زمان
ترس آرزوگردی شود در باد
زمان دوباره بلرزد با خاک
آتش روشن کن این شب
شمع را بگریه انداز
تا عقده نا امیدی بی ثمر شود
در امتداد شبی نزدیک به سحر
زمان بلرز
بلرز برای امید
اورنگ
Aout 2012
